دوشنبه 4 فروردین 1376 // 14 ذیقعده 1417// 24 مارس 1997

گزارش‌ها را خواندم. ملاقات من و امیرعبدالله و نیز نشستن مُلاربانی از طالبان در کنار من در مراسم رژه، توجهات زیادی را جلب کرده است. ساعت نه‏ ونیم صبح مصاحبه مطبوعاتی داشتیم. خبرنگاران زیادی شرکت کرده بودند. قبل از شروع سئوالات، نمایندگان مطبوعات، به عنوان قدردانی از خدمات دوران مسئولیتم برای بالابردن حیثیت و موفقیت اسلام و مسلمین، لوح سپاسی به من هدیه کردند. به سئوالات فراوان جواب دادم. سئوالات متنوع و جامع و غیرمغرضانه بود.^[1] سپس ملاقات کوتاهی با نمایندگان مجموعه رسانه‌ها داشتم.

چمدان را بستم و به سوی فرودگاه حرکت کردیم. در فرودگاه، مذاکره کوتاهی با آقای لغاری، [رییس‏جمهور پاکستان] داشتیم. ایشان به تقاضای من، نقشه‌های کامل ساختمان سالن اجلاس را آورده بود؛ اگر بخواهیم در ایران بسازیم، در سرعت کار کمک می‌کند. از ایشان خواستم که با تروریسم و خشونت‌های فرقه‌ای برخورد شدید و بازدارنده کنند. ایشان خواست در این موضوع با آنها همکاری کنیم.

ساعت دوازده ظهر به سوی تهران پرواز کردیم. ساعت چهار بعد از ظهر به تهران رسیدیم. در مراسم استقبال، کسی از وزرا و شخصیت‌ها نبود؛ لابد همگی به خاطر تعطیلات عید در سفر هستند. مصاحبه کوتاهی انجام دادم و به خانه آمدم. دو سه روز خاطرات عقب ‏مانده را نوشتم. صفحات زیادی را پُرکردم. شب، بچه‌ها و بستگان آمدند. قسمتی از مصاحبه‌ام با مایک‌ دالاس را از تلویزیون را تماشا کردم. باران خوبی هم شروع به باریدن کرده.