پنج‌شنبه ۲۱ فروردین ۱۳۷۶ // ۲ ذی‌حجه ۱۴۱۷// ۱۰ آوریل ۱۹۹۷

آقای [محمدرضا] ناصری، امام‌جمعه شهرکرد آمد. از نقش من در تعیین سیاست‌های نظام اظهار خوشحالی کرد، ولی از احتمال مشکلات اجرایی پس از من اظهار نگرانی نمود و خواست که برای پایان یافتن کارش در شهرکرد کمک کنم؛ خود را برای آنجا مناسب نمی‌داند و کار مهم‌تری می‌خواهد. برای مدرسه علمیه و مصلا کمک گرفت.

[آقایان علی‌اصغر معصومی و محمدناصر توسلی زاده]، امام‌جمعه و نماینده تربت‌حیدریه آمدند. از ریاست من بر مجمع تشخیص مصلحت نظام، کلی اظهار خوشحالی کردند که گفتم چندان مهم نیست. از محافل روحانی، نقل‌قول کردند که روحانیت با اقدامات سازندگی من خیلی عزیز شده و نگران‌اند که این عزت از دست برود. مقداری زعفران با شیشه‌ای که درب آن به‌صورت گل ساخته‌شده، به‌عنوان قدردانی از زحمات، هدیه آورده بودند. برای امور عمرانی کمک گرفتند و برای سفرم به آنجا جهت افتتاح سد شهید یعقوبی و کارخانه کائولن تأکید نمودند و اصرار داشتند که به فیض‌آباد هم بروم.

آقای [محمدحسن] اصغرنیا آمد. اسنادی از سال‌های اول حزب جمهوری اسلامی آورد که منتشر کنیم و برای معالجه مشکل کمرش استمداد کرد. در انفجار ۷‌تیر حزب، آسیب‌دیده است. مجلدات گیلان‌شناسی را آورد و برای توجه بیشتر به گیلان استمداد کرد؛ اخیراً سفر رهبری به مازندران و کمک‌های زیاد به آنجا، برای مردم گیلان قدری سنگین آمده، به‌خصوص که می‌بینند، بناست رئیس‌جمهور آینده هم احتمالاً از مازندران باشد و گیلانی‌ها با استان مازندران رقابت دارند.

با محسن و دکتر حبیبی، برای بررسی کیفیت تنظیم اتاق‌ها برای کارهای مجمع تشخیص مصلحت نظام، به کاخ مرمر^[1] رفتیم. مقداری از هدایای رسیده برای من در دوران ریاست‌جمهوری هم آنجا تنظیم شده بود. [ساختمان کاخ مرمر] با بازسازی، حسابی لوکس شده است. از موزه زیرزمینی در دست ساخت کنار آن هم بازدید کردیم؛ عظیم است. قبل از انقلاب، طراحی و اجرای آن شروع شده و اخیراً دستور تکمیل داده‌ام. قرار است موزه مخصوص قرآن بشود.^[2]

عصر خبر رسید که دادگاه میکونوس^[3] برلین آلمان، حکمش را صادر کرده و ۴ نفر را که ایرانی و لبنانی‌اند، محکوم نموده است. دادگاه در شرح حکم گفته که کمیته ویژه‌ای در تهران زیر نظر [آیت‌الله خامنه‌ای]، رهبر انقلاب و با حضور [من به‌عنوان] رئیس‌جمهور و [آقای علی‌اکبر ولایتی]، وزیر امورخارجه و [علی فلاحیان]، وزیر اطلاعات این‌گونه قتل‌ها را تصویب می‌کنند و رهبر انقلاب حکم می‌دهد. تصمیم گرفتیم که [آقای حسین موسویان]، سفیرمان را برای مشورت احضار کنیم. بعداً معلوم شد که آلمانی‌ها هم سفیرشان را به همین منظور احضار کرده‌اند و به آقای موسویان گفته‌اند که ۴ نفر از اعضای سفارت را اخراج می‌کنند. قرار شد، ما هم مقابله به مثل کنیم. بناست که اتحادیه اروپا هم در این مورد جلسه داشته باشد. آلمان اعلان کرده که دیگر در مذاکرات انتقادی با ایران شرکت نمی‌کند. به دکتر [حسن] روحانی، [دبیر شورای عالی امنیت ملی]، گفتم پیش از اینکه اروپاییان هم اعلان کنند، ما پیش‌قدم بشویم.