یکشنبه ۱۷ فروردین ۱۳۷۶ // ۲۷ ذیقعده ۱۴۱۷ ۶ آوریل ۱۹۹۷

در راه دفتر، برای تصمیم‌گیری در مورد سالن محل برگزاری اجلاس سران کشورهای اسلامی، از محل اقامتگاه سعدآباد و محل کنفرانس‌های صداوسیما و از سالن بزرگ وزارت کشور بازدید کردیم؛ هر یک مزیتی دارند. قرار شد، پس‌فردا برای انتخاب جلسه‌ای داشته باشیم.

بهورزان نمونه از سراسر کشور آمدند. دکتر [علیرضا] مرندی، [وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی] گزارش داد و جوایز ۷ نفر از نمونه‌های ممتاز را دادیم. سپس درباره اهمیت بهداشت و خانه‌های بهداشت و توجه به روستاها صحبت کردم.^[1] [آقای علی دانش منفرد]، استاندار استان مرکزی آمد. گزارش توفیقاتش و وضع منظم استان را داد و اصرار داشت که به آنجا سفر کنم.

اخوی محمد، [معاون اجرایی رئیس‌جمهور] آمد. گزارش سفرش به عربستان برای عمره را داد؛ میهمان آن‌ها بوده. راجع به انتخابات [ریاست‌جمهوری] صحبت شد. به مضمون بیانیه [حزب] کارگزاران [سازندگی]، برای تأیید آقای [سید محمد] خاتمی انتقاد دارد که زیادی از او تعریف شده و درباره تقسیم ارزها و مسائل دیگر نیز حرف زد.

آقای [حمید] میرزاده، [رئیس سازمان برنامه‌وبودجه] آمد. گزارشی درباره طرح تربیت نیروهای متخصص و جوان به تقاضای تحصیلات دانشگاهی که بیش از نیاز کشور است و نیز طرح کنترل ساختمان‌های زیاد دولتی را آورد.

عصر [آقای محمد فروزنده]، وزیر دفاع و معاونان آمدند. راجع به خرید نیازهای حساس از روسیه نظر خواستند و تقاضا داشتند که ساخت هواپیمای جت را به وزارت دفاع واگذار کنیم؛ وزارت صنایع اصرار دارد که به آن‌ها بدهیم. در جلسه هیئت دولت چند مصوبه داشتیم؛ من‌جمله تعیین حقوق مدیران ارشد و تعیین ضریب حقوق کارکنان دولت و اساتید دانشگاه‌ها.

شب میهمان رهبری بودم. درباره سفرهای ایشان و من در ایام عید صحبت کردیم و سفر من به عربستان سعودی برای حج؛ به نظر واحدی نرسیدیم که فعلاً مصلحت نیست. درباره مسئله ادعای عربستان در مورد حضور یک نفر از متهمان انفجار الخُبَر در ایران و احتمال‌های عکس‌العمل آمریکا و نیز درباره مسائل انتخابات و مجمع تشخیص مصلحت و دبیر مجمع صحبت کردیم که قرار شد دکتر [حسن] حبیبی باشد. دیروقت به خانه رسیدم

[1] - آقای هاشمی، در دیدار با بهورزان و مربیان نمونه آموزشگاه‌های بهورزی سراسر کشور، با گرامیداشت روز جهانی بهداشت، آنان را از اقدام‌های خوب جامعه بین‌المللی و از دستاوردهای تمدن امروز خواند و با نمونه دانستن خدمات بهداشتی و درمانی ایران در میان جوامع درحال‌توسعه، بر ضرورت استفاده از تجربه‌های بین‌المللی برای تقویت کمی و کیفی خدمات بهداشتی و درمانی اظهار داشت: «نجات جامعه از مشکلات و گرفتاری‌های ناشی از نبود بهداشت، اساسی‌ترین خدمت نظام جمهوری اسلامی است. دولت با اولویت دادن به امر پیشگیری و گسترش درمان‌های سرپایی از طریق فراهم کردن امکانات بهداشتی در مناطق محروم، علاوه بر کاهش مهاجرت روستاییان به شهرها، روستاها را به مناطقی قابل‌قبول برای زندگی تبدیل کرده است.» ایشان کاهش مرگ‌ومیر مادران و کودکان و کم‌کربن معلولیت‌ها را از دستاوردهای خوب توسعه بهداشت و درمان و تربیت گروه‌های بهورز در دوران سازندگی برشمرد و گفت: «دولت با اجرای یک برنامه مدون و طولانی و ایجاد نزدیک به پانزده هزار خانه بهداشت کارگری و تربیت هزار نفر بهورز، توانسته است از نیروهای مستعد بومی، به‌ویژه زنان روستایی آشنا به محیط و کار در امر توسعه بهداشت بهره گیرد.» رجوع کنید ← کتاب «هاشمی رفسنجانی، سخنرانی‌های 1376»، دفتر نشر معارف انقلاب، 1398.