[1] - آقای هاشمی، با اشاره به تقاضای اساسی تربیت جوانان در جنبه‌های دینی و غیردینی گفت: «جامعه کنونی ما با هدف‌های مقدس و آرمانی‌اش، باید بیش از هر جامعه و کشور دیگری در تربیت نسل جوان خود برنامه‌های خردمندانه و عالمانه بر مبنای اصول روان‌شناسی کامل جوان و نوجوان اجرا کند. در جوامع غیردینی با هدف‌های مادی، مهم‌ترین مسأله ایجاد سرگرمی و لذت‌های گوناگون است و هر قدر جوانان نسبت به مسائل سیاسی و اجتماعی و فرهنگی جامعه، بی‌تفاوت باشند، به سود مدیران این‌گونه جوامع است؛ اما در جامعه انقلابی و ایمانی ایران، سازندگی و تربیت انسان در چارچوب ارزش‌های الهی ملاک است و همه سرمایه‌گذاری‌ها، مجاهدت‌ها و شهادت‌ها، در مسیر تحقق این هدف انجام می‌شود. بخش قابل توجهی از جوانان کشور ما به‌دلیل تأثیرپذیری از فضا و محیط معنوی و سازنده انقلاب و دوران دفاع مقدس، بالاتر از مقیاس‌های معمولی جوامع امروز می‌اندیشند و از لحاظ تربیت و بینش سیاسی و اجتماعی در سطح خوبی قرار دارند.» ایشان، سنگین بودن مسئولیت برنامه‌ریزان، کارشناسان و پژوهشگران امور جوانان را در این مقطع زمانی یادآور شد و گفت: «راهی که برای اعتلای نسل جوان کشور پس از پیروزی انقلاب اسلامی آغاز شده، باید ادامه یابد و ما آرزو داریم، نسل‌های بعدی را صالح‌تر از نسل حاضر تربیت کنیم. باید با درک عواطف و احساسات جوانان و اصلاح بینش‌ها، در شناخت و معرفی راه درست، بتوانیم از طریق تقویت بنیان فکری نسل جوان، قدرت انتخاب درست را در او ایجاد کنیم. تحمیل عقیده، ترس از خانواده، محیط و استفاده از اهرم زور و فشار برای تربیت جوانان مطلوب نیست و سخت‌گیری‌های بی‌مورد، نمی‌تواند کارساز باشد. برخوردهای قهرآمیز در برابر طغیان‌های بی‌منطق و ویرانگر فرهنگی مؤثر است، اما نمی‌تواند اهرم پرورشی مطلوبی باشد. موفقیت ما در اصلاح جامعه و تربیت انسان‌های برومند و شایسته در گرو اجرای اصول اسلام ناب و بی‌پیرایه است و هرگونه افراط و تفریط در این زمینه آثار زیانباری در پی خواهد داشت.» رجوع‌کنید ← کتاب هاشمی رفسنجانی، سخنرانی‌های 1375، دفتر نشر معارف انقلاب، 1397.