سهشنبه 29 خرداد 1375 | 1 صفر 1417 18 ژوئن 1996
[آقای علی عمویی]، سفیر جدیدمان در ماداگاسکار برای خداحافظی و کسب نظر آمد. و توضیحاتی از جزایر آن منطقه داد. اخوی محمد، [معاون اجرایی رییس جمهور]، برای امور جاری آمد. دکتر حبیبی، [معاون اول رییسجمهور] آمد. دربارة سهمیههای ارزی و برنامه اشتغال و مسایل اصفهان در ارتباط با انتخابات صحبت شد.
آقای [مصطفی] میرسلیم، [وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی]، برای برنامه دستور شورای عالی انقلاب فرهنگی آمد و از ایذاء وزارت اطلاعات و نیز از مزاحمتهای حزبالله گله کرد و نیز از اینکه ارز سهمیه کاغذ روزنامههای بزرگ را به خودشان داده و بهتر است که آنها کاغذ را از وزارت ارشاد بگیرند.
عصر آقای [یحیی] آل اسحاق، [وزیر بازرگانی] و معاونش آقای [محمد] نهاوندیان آمدند. برای مسأله گات[1] مشورت کردند و برای فعال شدن تجارت الکترونیکی و مرکز تجارت جهانی استمداد کردند. آقای [حسین] صنعتی، سفیرمان در کویت آمد و از پیشرفت همکاریها، منجمله قرارداد ساخت کارخانههای نورد فولاد و آسیاب سیمان گفت. آقای حسین مرعشی، [نماینده کرمان] آمد. گزارش صحبتهای رهبری در ملاقات با نمایندگان را داد؛ راضی است. شب به خانه آمدم. فائزه برای پذیرایی آمد.
[1] - گات (GATT)، مخفف «General Agreement on Tariffs and Trade»، بهمعنای «موافقتنامه عمومی تعرفه و تجارت»، سندی است، مشتمل بر 38 ماده و 4 فصل که در 30 اکتبر 1947 میلادی بین 23 کشور عمدتاً پیشرفته و صنعتی، به امضا رسید. این موافقتنامه همان موافقتنامه عمومی تعرفه و تجارت بود که یک چارچوب شکلی و سیاستگذارانه را برای مذاکره در مورد آزادسازی دسترسی به بازارها دربرداشت و تا سال 1994 که پایان حیات این موافقتنامه بهعنوان تنها نهاد ناظر بر تجارت بینالملل بود، اعضای آن به حدود 123 کشور افزایش یافت. گات امروز بهعنوان کارگزاری بینالمللی وجود ندارد - البته موافقتنامه گات هنوز زنده است- و هماکنون جای خود را به «سازمان تجارت جهانی» داده است.