جمعه 21 اردیبهشت 1375 | 21 ذیحجه 1416 10 می 1996
پیش از ظهر در منزل برای خطبههای جمعه مطالعه میکردم. برای اقامه جمعه به دانشگاه تهران رفتم.[1] ظهر جمعی از بستگان، میهمانمان بودند. عصر برنامههای مربوط به مراسم افتتاح خط آهن مشهد- سرخس- تجن و برنامههای اجلاس سران [سازمان همکاری اقتصادی] اکو را بررسی کردم. در گزارشها، محکومیت رژیم اسراییل به خاطر حمله به اردوگاه سازمان ملل در قانای لبنان و مخالفت آمریکا با این محکومیت موردتوجه است. من هم در نماز جمعه روی این مسئله بحث کردم.
[1] - در بخشی از خطبه دوم نماز آمده است: «مسأله جهانی ما، مسأله لبنان است که انصافاً حادثه عبرتانگیز و جالبی است که یک رویارویی عجیب اتفاق افتاده، به طوری که اسراییل و آمریکا، یک طرف و گروهی از مردان مبارز و شجاع و متدین و حزباللهی، یکطرف، ولی خداوند این مصاف را به نفع نیروهای مجاهد راه خودش تمام کرد و چنان سرافکندگی برای آمریکا و اسراییل در تاریخ درست نمود که دیگر سرشان را نمیتوانند بلند کنند و در جبهه خودشان تفرقه انداخت و امروز هم هنوز تبعات و رسواییهای بیشتر آن ادامه دارد. سازمان مللی که معمولاً حاضر نبود به نفع مسلمانان و ضد اسراییل حرفی بزند، تحت این شرایط و جوی که درست شد، این رسوایی عظیم تاریخی، کارش به جایی رسید که محکومیت اسراییل را تصویب کرد؛ چون اسراییل کار رسوایی انجام داد که هیچکس نمیتواند از آن دفاع کند؛ البته جزآمریکا، چون آمریکا با پررویی از اسراییل دفاع میکند. آن کشتن مردم در «قانا»، مردم شهر صور که اسراییل اعلام کرده بود، آنجا را بمباران میکنم و به مردم گفته بود، از شهر بیرون بروید و مردم بههمین دلیل به بیرون از شهر رفته بودند و در آن اردوگاه سازمان ملل پناه گرفته بودند، ولی اسراییلیها آمدند و همین انسانهای پناه گرفته را بمباران کردند و عده زیادی از آنها را شهید و مجروح کردند و تعجب این بود که آن منظرهها در تاریخ ثبت شد و اگر آن فیلمها پخش نشده بود، دنیا این وقاحت را باور نمیکرد. شکر که آن فیلمها را گرفتند و پخشکردند و حتی هواپیمای بدون خلبان اسراییلی را هم که بالای سرشان پرواز میکرد، آنرا هم گرفتند و عکسها ضبط شد و اگر سازمان ملل محکومیت اسراییل را تصویب نمیکرد، دیگر چه میخواست بکند؟ و این مسأله خیلی رسوایی بزرگی بود.» رجوع کنید هاشمی رفسنجانی، خطبههای جمعه 1375، دفتر نشر معارف انقلاب، 1397