خاطرات روزانه آیت الله هاشمی / سال ۱۳۷۵/ کتاب سردار سازندگی
سهشنبه 18 اردیبهشت 1375 | 18 ذیحجه 1416 7 می 1996
پیش از ظهر به دیدار رهبری رفتیم و در مراسم عید [غدیر]، ابتدا من صحبت کوتاهی داشتم[1] و رهبری هم صحبت کردند.[2] به دفترم رفتم و نطق اجلاس [سازمان همکاری اقتصادی] اکو را اصلاح کردم.
به ساختمان قدیم مجلس در [میدان] بهارستان، برای مراسم شروع ساخت تالار بزرگ رفتیم. قبل از انقلاب شروع و بعداً متوقف شده بود. اینک پس از اصلاحاتی، مجدد اجرا میشود. از ماکت بازدید کردیم و کلنگ زدیم. آقای [عباس] آخوندی، [وزیر مسکن و شهرسازی] و آقای ناطق [نوری، رییس مجلس] صحبت کردند.[3]
به خانه آمدم. همشیرهها فاطمه و طیبه و بعضی از بستگان اینجا بودند. عصر به نمایشگاه بینالمللی کتاب، برای افتتاح رفتم. از چند غرفه بازدیدکردم و در مراسم، پس از استماع گزارش [آقای مصطفی میرسلیم]، وزیر ارشاد و آقای [علیرضا] برازش، [رییس نهمین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران]، صحبت مفصلی در اهمیت اطلاع و آگاهیدادن به مردم و نقش کتاب و ضرورت میدان دادن به اهل قلم و نظر کردم.[4]
به خانه برگشتم. جمعی از بستگان بودند. آقای [حسین] مرعشی، [نماینده کرمان] آمد. راجع به [انتخاب] ریاست مجلس [پنجم] و نیز برنامه مراسم [افتتاح خط آهن سرخس-تجن] در مشهد صحبت شد. شب آقای [محمدرضا] نوری [شاهرودی]، سفیرمان در لیبی آمد. گزارش پیشرفت در روابط با لیبی را داد و برای نحوه کار در عربستان [سعودی] کسبنظر کرد و گفت، ملک فهد، [پادشاه عربستان سعودی]، دیگر عهده کاری ندارد.
فاطی گزارش سفر به لبنان و ملاقات با مقامات و علمای آنجا را داد و گفت [آقای الیاس هراوی]، رییسجمهور و [آقای رفیق حریری]، نخستوزیر لبنان، از دولت ایران گله داشتند که برخلاف عرف دیپلماتیک، بیش از آنکه از طریق دولت در لبنان حضور داشته باشد، از طریق حزبالله عمل میکند.
[1] - رجوعکنید ← کتاب هاشمی رفسنجانی، سخنرانیهای 1375، دفتر نشر معارف انقلاب، 1397.
[2] - در بخشی از سخنرانی رهبر معظم انقلاب آمده است: «امام راحل بزرگوار ما، بزرگترین حق را از این ناحیه به گردن امت اسلامی دارد که آحاد مردم را به مسئولیت خودشان که دخالت در امر حکومت است، متنبه و واقف کرد. از این روست که در نظام اسلامی، هر کس متدین به عقیده و شریعت اسلامی باشد، در امر حکومت دارای مسئولیت است. هیچ کس نمیتواند خود را از موضوع حکومت کنار بکشد. هیچ کس نمیتواند بگوید: «کاری انجام میگیرد؛ به من چه!؟» در موضوع حکومت و مسائل سیاسی و مسائل عمومی جامعه در نظام اسلامی، «به من چه» نداریم! مردم برکنار نیستند. بزرگترین مظهر دخالت مردم در امور حکومت، غدیر است. خود غدیر این را به ما آموخت و لذاست که عید غدیر، عید ولایت است، عید سیاست است، عید دخالت مردم در امر حکومت است، عید آحاد ملت و امت اسلامی است. این عید، مخصوص شیعه هم نیست. جا دارد و حق آن است که همه امت اسلامی، این روز را برای خودشان عید بدانند.» منبع: تارنمای دفتر حفظ و نشر آثار آیتالله خامنهای- بخش بیانات، 1375.
[3] - آقای هاشمی نیز در این مراسم سخنرانی کرد. در بخشی از این سخنرانی آمده است: «بهارستان و مشروطه، در تاریخ ایران حق بزرگی بر گردن ملت ایران در نجات از استبداد دارد و اگر چه بعداً به آن خیانت شد، ما آن را مقدس میشماریم. مشروطه قطعه تاریخی مهم و قابل ستایشی است و مردم و دنیا باید بدانند که ما این قطعه تاریخ خود را ارج مینهیم و ساختمان آن را حفظ میکنیم. وجود کتابخانه مجلس، دفاتر و منازل نمایندگان، ساختمانهای اداری و ملاحظات اقتصادی، باعث شد تا ساختمان جدید مجلس شورای اسلامی را در همین محل بهارستان بناکنیم. مکان کنونی مجلس شورای اسلامی، فضای کافی برای 270 نماینده فعلی را هم ندارد و برای نمایندگان که شمار آنها افزایش نیز مییابد، باید حتماً فکری میکردیم. فکر احداث این محل در زمان جنگ تحمیلی مطرح بود که ما دیدیم ضرورت ندارد؛ در زمان جنگ که مصالح ساختمان هم وارداتی بود، این همه هزینه کنیم و سعی کردیم از وضع موجود استفاده کنیم و در پایان جنگ، دولت حمایت خود را از این طرح اعلام کرد.» رجوعکنید ← کتاب هاشمی رفسنجانی، سخنرانیهای 1375، دفتر نشر معارف انقلاب، 1397.
[4] - در بخشی از این سخنرانیآمده است: «شماها باید خدا را شکرکنیدکه راهتان به اینجا منتهی شده استکه در بخش آگاهکردن مردم و بالابردن سواد و اطلاعات آنها خدمت میکنید. این وادی بسیار وادی مقدسی است. بنده خودم در جوانی در این وادی خدمت میکردم. هم نویسنده و هم ناشر بودم و در نشر، هم نشریه فصلی و سالیانه و هم کتاب داشتم و سر وکارم با چاپخانه و صحافی و ناشر و توزیعکننده بود و در این رابطه یک دوره چند ساله را طی کردهام و همین حالا هم برایم خاطرات باارزشی است. گاهی که یادداشتها و نوشتههای آن روزها را مرور میکنم، میبینم با اینکه الان در جای مهمتر و وسیعتری خدمت میکنم، اما آن روزها هم برایم بسیار شیرین است.» رجوعکنید ← کتاب هاشمی رفسنجانی، سخنرانیهای 1375، دفتر نشر معارف انقلاب، 1397.