یکشنبه 7 بهمن 1375 | 16 رمضان 1417 // 26 ژانویه 1996

از منزل به مرکز آموزش فرزندان معلول کارگران رفتیم. آقای [حسین] کمالی، [وزیر کار و اموراجتماعی] و مدیران «مؤسسه عمل»، در مورد تأسیس مدارس غیرانتفاعی و این مرکز گزارش دادند. زمین آن را در زعفرانیه شمیران، با مساعدت من، از بنیاد مستضعفان، در مقابل باشگاهی که وزارت کار در دوبی داشته، گرفته‌اند. ظرفیت 100 نفر دارد؛ با بخش‌های توانبخشی و آموزشی و پیشگیری و خوابگاه. از قسمت‌های مختلف بازدید کردم و با مربیان و شاگردان صحبت کردم. در مراسم، بعد از گزارش وزیر کار و اعطای نشان به دو نفر از معاونان وزیرکار، صحبت دلگرم‌کننده‌ای دربارة خدمات آموزش فنی و حرفه‌ای داشتم.[1]

به دفترم رفتم. [آقای نیکلاس پیتراشتون وارنر]، سفیر استرالیا، برای خداحافظی آمد. گفت، مادرش که اخیراً به تهران آمده، از مقبره خیام در نیشابور بازدید کرده و از او انتقاد کرده که چرا به زیارت خیام نرفته؛ اشعار او را در جوانی خوانده است. [آقای بوریس شیخ‌مُرادف]، وزیر امورخارجه تُرکمنستان آمد. برای اجتماع افاغنه آمده که به دعوت ایران، برای مذاکره صلح در ایران هستند و گفت، آقای نیازاُف نیز به ایران می‌آید و به او سفارش کرده که خواسته‌های ما را بپذیرد. بر سر یک مخزن نفتی در خزر، با آذربایجان اختلاف پیداکرده‌اند.

عصر به سعدآباد رفتیم. با آقای [گُلبُدین] حکمتیار، [رهبر حزب اسلامی] ملاقات داشتم. روحیه خوبی ندارد و انتقاد زیاد نسبت به آقای [برهان الدین] ربانی و [احمدشاه] مسعود و [عبدالرشید] دوستم دارد. مایل است، ما جداگانه به او کمک کنیم که مستقل بجنگند. در جمع شرکت‌کنندگان در مسأله صلح افغانستان شرکت‌کردم. آقای ولایتی، گزارش توافق و بیانیه را داد و من هم صحبت کوتاهی در اهمیت حفظ صلح بر محور حفظ مشروعیت دولت نمودم. [2]

ضیافت افطار داشتیم. سپس ملاقاتی با آقای [صبغت‌الله] مُجددی که گفت، در صدد میانجی‌گری بین دولت و طالبان است. ملاقاتی با آقای سید منصور نادری، میر [= رهبر] اسماعیلی‌های افغانستان؛ آدم جالبی است. اظهار ارادات و اطاعت نسبت به ایران نمود و خواستار مساعدت و همکاری شد و گفت، یک میلیون اسماعیلی آنجا است. در منطقه شمال سالنگ هستند و معادن غنی طلا دارند. یک قالیچه با عکس امام، برای هدیه آورده است. در زمان حاکمیت کمونیست‌ها، در زندان بوده.

آقای شیخ آصف محسنی، [رهبر حزب حرکت اسلامی] آمد. او هم از عدم اعتماد بین نیروهای مستقر در شمال در مقابل طالبان گفت و آنها را ضعیف می‌داند و خواستار کمک ایران است. آقای [محمد] اکبری آمد. او هم امید زیادی به موفقیت دولت افغانستان، در مقابل طالبان ندارد و از اختلاف‌شیعه خیلی ناراحت است و [کریم] خلیلی را مقصر می‌داند. خلیلی هم به خاطر آمدن اکبری، همراه هیأت به ایران نیامده و با اجلاس مخالفت کرده است. سپس با حضور دکتر ولایتی، بروجردی، نجفی و حدادی، از نحوه کمک به دولت افغانستان و هماهنگ‌کردن شیعه‌ها مذاکره کردیم. به خانه آمدم. برف خفیفی شروع به باریدن کرده است. امروز اخوی محمد، [معاون اجرایی رئیس‌جمهور] آمد. از نحوه مطرح شدن عدم نامزدی او و نامزدی آقای [سیدمحمد] خاتمی در [حزب] کارگزاران [سازندگی] گفت.