-
تهران
-
سه شنبه ۲۷ آذر ۱۳۷۵
سه‌شنبه 27 آذر 1375 | 6 شعبان 1417 // 17 دسامبر 1996
به مناسبت سالگرد همکاری حوزه و دانشگاه، از منزل به دانشگاه علم و صنعت رفتیم. از نمایشگاه طرح‌های تحقیقاتی بازدید کردیم و در جلسه توجیه، توضیحات شنیدیم؛ حدود 7000 دانشجو و 300 کادر علمی دارند. از دانشکده در دست ساختمان راه‌آهن بازدید کردیم. در اجتماع دانشجویان و اساتید، گزارش [آقای سیدمحمدرضا هاشمی گلپایگانی]، وزیر [فرهنگ و آموزش عالی] و رییس‌دانشگاه و آقای [سیده‌اشم] حمیدی، نماینده نهاد نمایندگی رهبری را شنیدیم. جوایز اولین فارغ‌التحصیلان دکتری را دادم و سخنرانی مفصلی در رابطه با همکاری حوزه و دانشگاه و جمع تخصص و تعهد و پیشرفت‌های کشور نمودم.[1]
به دفترم رفتم. آقای [سیدرضا] زواره‌ای، [رئیس سازمان املاک و اسناد کشور] آمد. از آزار [سازمان] بازرسی [کل‌کشور] و [وزارت] اطلاعات و دادگستری، نسبت به او و اهل‌بیت شکایت داشت. راجع به نامزدی ریاست‌جمهوری مشورت‌کرد؛ توقع دارد، من تأییدش‌کنم. گویا تصمیم گرفته نامزد شود.
عصر آقای [مصطفی] پورمحمدی، [معاون خارجی وزارت اطلاعات] آمد و وضع پ.ک.ک. [= حزب کارگران کردستان ترکیه] را گفت. [آقای غلامرضا آقازاده]، وزیر نفت آمد. در مورد برنامه بهره‌برداری از مخارج نفتی مشترک با شارجه، نظراتم را خواست. از آزارهای دیوان محاسبات گله داشت و گزارش ساخت دکل دوم حفاری برای دریای خزر را داد.
شب شورای عالی امنیت ملی جلسه داشت. درباره شایعات اخیر مبنی بر احتمال حمله آمریکا به ایران به بهانه انفجار ظهران و فرض‌های مختلف و عکس‌العمل احتمالی بحث شد.
[1] - در بخشی از این سخنرانی آمده است: «همکاری حوزه و دانشگاه و جمع‌شدن عناصرمتعهد و متخصص، درمجموع‌های توانمند، ایران‌اسلامی را به کشوری‌نیرومند و شکست‌ناپذیر مبدل ساخته است. وحدت حوزه و دانشگاه و تلاش و همکاری هماهنگ آنها در ایران اسلامی، به 400 سال تبلیغات غرب که تعهد و تخصص را ضد یکدیگر معرفی می‌کرد، خط بطلان کشید. ایران اسلامی در سایه همکاری عمیق حوزه و دانشگاه، به یک الگوی موفق سازندگی در جهان تبدیل شده و این موفقیت به میزانی است که حتی همان رسانه‌های وابسته به استکبار جهانی ناچار شده‌اند که به قدرت سازندگی ما اعتراف کنند. وحدت حوزه و دانشگاه و به عبارتی اسلامی‌کردن دانشگاه‌ها، جزو اندیشه‌های انقلاب بود. در یک نظام اسلامی و انقلابی، دانشگاه‌ها پیشتازان بحث اسلامی‌شدن جامعه هستند. طرح مسأله ضرورت اسلامی‌کردن دانشگاه‌ها، به معنی گلایه از دانشجویان و استادان نیست، بلکه تأکیدی است بر این امر که حفاظت از دستاوردهای فکری، همانند حفاظت از دستاوردهای علمی و فنی، برای مدیران یک کار ضروری برای مدیران است و هر قدر در این امر غفلت شود، به همان میزان ضعیف خواهیم شد. حرکت تکاملی دانشگاه‌ها، آثار ارزشمندی بر جای گذاشته و استادان و دانشجویان ایرانی، اکنون به لحاظ فکری، اخلاقی و علمی در دنیا نمونه هستند. اسلامی کردن دانشگاه‌ها هدف مقدسی است و نباید با برخوردهای افراطی و تفریطی، این هدف مقدس را از بین برد.» رجوع‌کنید ← کتاب «هاشمی رفسنجانی، سخنرانی‌های 1375»، دفتر نشر معارف انقلاب، 1397.