چهارشنبه 23 آبان 1375 | 1 رجب 1417 // 13 نوامبر 1996
از منزل به مرکز تحقیقات پلیمری در چیتگر رفتیم. آقای [حمید] میرزاده و همسرش هم به منزل آمده بودند؛ با هم رفتیم. عفت هم آمد. از آزمایشگاهها، کارگاهها، پایلوتها و ساختمانها بازدید کردیم. چند کار مهم را که در دست تحقیق است، یا به نتیجه رسیده دیدیم. در اجتماع کارکنان، گزارش دکتر باریکانی، رییس مرکز و صحبتهای آقای دکتر [سیدمحمدرضا] هاشمی [گلپایگانی، وزیر فرهنگ و آموزش عالی]، دربارة اصل تحقیقات را شنیدیم. من هم صحبت دلگرمکنندهای را دربارة اهمیت تحقیقات و این مرکز ایراد کردم[1] و نشان [پژوهش] به دکتر [فتحالله] مضطرزاده، [عضو فرهنگستان علوم و رئیس انجمن شیمی ایران] اهدا نمودم.
در مراجعت، از مسیر مترو برگشتیم. آقای [اصغر] ابراهیمی، [مدیرعامل شرکت متروی تهران] و آقای [علیمحمد] بشارتی، [وزیرکشور] توضیح میدادند[2]. پس از جلسه سه ماه پیش مجمع [عمومی شرکت مترو] و دادن ارز و ریال، پیشرفت کار بهتر و سریع شده است. امید اینکه تا آخر سال، خط کرج ـ تهران و آزادی [= صادقیه] تا میدان امام تکمیل شود، زیاد است. هرچند محسن امیدوار نیست!! امروز به میمنت ولادت امام باقر (ع)، ریلگذاری را شروع کردند و من هم یک پیچ را سفتکردم.
با کمی تأخیر به دفتر رسیدیم. با [آقای چیائو شی]، رییسمجلس چین که به ملاقات آمده و منتظر بود، دربارة توسعه روابط و عدم پذیرش فشار آمریکا صحبت شد. مذاکرات دوستانه و تشریفاتی بود. عصر تا ساعت یازده شب، جلسه هیأت دولت برای بحث بودجه داشتیم؛ بیشتر به مواردی پرداختیم که تاکنون سازمان برنامه و بودجه و وزرا به توافق نرسیده بودند. شب در دفترم ماندم. دیروقت خوابیدم.
[1] - در بخشی از این سخنرانی آمده است: «هیچوقت و در هیچ زمانی در تاریخ ایران، این مقدار محقق، فضا و بودجه تحقیقاتی در کشور وجود نداشته است. بخش تحقیق از نیازهای مهم روز است. ما بدون تحقیق راه به جایی نخواهیم برد و با تحقیق به همه جا راه پیدا میکنیم. امیدواریم حرکت مقدس تحقیقات هیچگاه متوقف نشود. ما بهآثاری که محققان ما در تاریخ ایران خلق خواهند کرد، امیدواریم. ایجاد مرکز تحقیقات پلیمر، یک حرکت باارزش است و برای رسیدن به جایگاهی که کشور ما استحقاق آن را دارد، باید در بخشهای مختلف علمی، چنین مراکز جامع پژوهشی ایجاد شوند. ما در پلیمر هرچه سرمایهگذاری کرده و کارکنیم، چیزی را از دست نمیدهیم. صنعت برتر دنیا و درآمدهای قابل توجه در این بخش وجود دارد و در ایران هم هیچ موضوعی بهاندازه صنایع پتروشیمی برای ما دارای مزیت مطلوب نیست. حقیقتاً اینجا یک مرکز جاویدان و ماندنی برای کشور است و از این شجره مقدس و طیبه که به بار نشسته، در سالهای آینده، شاخ و برگهای بسیار فراوان خواهیم داشت. یکی از آرزوهای دیرینه من، ایجاد فضایی برای بروز استعداد خانمها بوده است که کشور ما بتواند از این انرژیهای نهفته استفاده کند و شاید یکی از مناسبترین میدانها برای خانمها، همین آموزش و تحقیق باشد.» رجوعکنید ← کتاب «هاشمی رفسنجانی، سخنرانیهای 1375»، دفتر نشر معارف انقلاب، 1397.
[2] - در آن زمان، شرکت راهآهن شهری تهران و حومه (مترو)، با شهرداری تهران ارتباطی نداشت و وابسته به وزارت کشور بود. مهندس محسن هاشمی، پس از انتصاب به عنوان رییس هیأت مدیره و مدیرعامل متروی تهران در سال (Ä1376، این شرکت را از وزارت کشور منفک کرد و به شهرداری تهران منضم ساخت. این اقدام باعث شد، بخشی از مشکلات عدم پیشرفت پروژه ریلی شهری مرتفع شود و خطوط پنج، دو و یک مترو وارد چرخه خدمترسانی به شهروندان گردد.