خاطرات روزانه آیت الله هاشمی / سال ۱۳۷۵/ کتاب سردار سازندگی
از اظهار ارادت های شخصی تا کانال سراسری دریای خزر به خلیج فارس و لایحه فقرزدایی
دوشنبه 14 آبان 1375 //22 جمادیالثانی 1417 // 4 نوامبر 1996
در گزارشها، تظاهرات خشونتبار در پاکستان علیه دولت و جنگ داخلی در زئیر مورد توجه است. [آقایان علی عثمان محمد طه، آریا کاناگایا و نگا متافا]، وزرای امورخارجه سودان، اوگانادا و مالاوی، برای پیگیری آشتی سودان و اوگاندا آمدند. قرار بود سند نهایی را امضا کنند که اوگاندا به خاطر دو تخلف سودان، از امضا خودداری میکند و میگوید، مدتی دیگر صبر میکنیم تا سودان حُسن نیتش را اثباتکند. جداگانه با سه هیأت ملاقات کردم. با هر یک، دربارة روابط دوجانبه و مسأله صلح حرفزدیم. وزیر امورخارجه مالاوی گفت، از اینکه در سفر آفریقایی به مالاوی نرفتم، باعث سرشکستگی آنها شده است. گفتم آن سفر در جواب سفر رؤسای جمهور آنها به ایران بوده که رییس شما وقتیآمد، جواب میدهیم. سپس در حضور من، بیانیه مشترکی امضا کردند که سفر شکستخورده معرفی نشود. من هم چند کلمهای صحبت کردم.[1]
[آقای قدرتعلی حشمتیان]، نماینده سُنقر و کلیایی آمد. سرهنگ ناجا [= نیروی انتظامی] است. آدم جالبی است. گفت فائزه را به سُنقر دعوت کرده که به زودی میرود. خواست که وعدههای کمک برای عمران منطقه بدهیم که در سفر فائزه اعلان شود؛ اظهار ارادت نمود. آقای [محمدرضا] مجیدی، نماینده فسا آمد و برای عمران منطقه استمداد کرد.
آقای [حمید] میرزاده، [رئیس سازمان برنامه و بودجه] آمد. جمعبندی درآمد و هزینه بودجه سال 1376 را آورد و تأییدگرفت. عصر در جلسه هیأت دولت، تبصرههای بودجه را بررسی کردیم و لایحه فقرزدایی را تکمیل نمودیم.[2] شب در دفترم ماندم. آقای [سیدمحسن] یحیوی، [نماینده تهران]، تلفنی اجازه گرفت، چند اتومبیل که برای نمایندگان گرفتهاند و زیادی آمده - چند نفری نخواستهاند- در اختیار اداره مجلس باشد؛ قبول کردم. محسن، [رئیس دفتر رئیسجمهور] آمد. پیرو مطالعات اولیه کانال «دریای خزر– خلیج فارس»، گزارش سفر به اروپا برای بازدید از کانالهای کشتیرو را داد.
[1] - رجوعکنید ← کتاب «هاشمی رفسنجانی، سخنرانیهای 1375، دفتر نشر معارف انقلاب، 1397.
[2] - در اواخر دولت سازندگی، «لایحه فقرزدایی» با مطالعه و بررسی عمیق، تدوین و تقدیم مجلس شد، اما با تغییر دولت، این لایحه از سوی دولت اصلاحات مسترد گردید و پس از آن نیز خط مشی جامع و منسجمی در زمینه فقرزدایی تهیه و ارائه نشد. البته در سال 1379، سندی با عنوان «برنامه مبارزه با فقر»، از سوی دولت تنظیم شد و در سال 1384 نیز در هیأت دولت، گزارشی با عنوان «سند کاهش فقر و هدفمندکردن یارانهها»، به صورت تصویبنامة هیأتوزیران تأیید شد، اما دو مورد اخیر، هیچیک در قالب یک برنامه عملیاتی و کاربردی تهیه نشدند و سیاستهای مطرحشده در آنها، عمدتاً شامل راهبردهای کلانی است که جنبه هادی و راهنما برای تنظیم سایر قوانین دارند و همانند اصول و سیاستهای موجود در فصل هشتم برنامة چهارم توسعه کشورکه بهطور خاص به مقوله فقرزدایی پرداخته است، برای اجراییشدن، نیازمند تهیه برنامههای فقرزدایی کاربردی و عملیاتی بودهاند. بنابراین، نمیتوان هیچکدام از آنها را بهمنزله یک خط مشی فقرزدایی مناسب و قابل اجرا در نظر گرفت.