سهشنبه 17 مهر 1375 | 24 جمادیالاول 1417 //8 سپتامبر 1996
از منزل، برای سخنرانی در اجتماع سالانه ائمه جمعه سراسر کشور رفتیم. حدود یک ساعت سخنرانیکردم.[1] تحلیلی از وضع انقلاب و استحکام نظام و عوامل آن و اهمیت آثار سازندگی و اعتبار ایران و جهانگیرشدن موقعیت برنامههای سازندگی و روشکار ارائه دادم و به چند سئوال در مورد وضع عراق و افغانستان و ریاست جمهوری جواب دادم و با پیشنهاد تغییر قانون اساسی برای ادامه ریاستجمهوری خودم مخالفت کردم.
به دفترم رفتم. [آقای سیدحسین میرفخار]، سفیرمان از چین آمد و برای دادن زمین عوض زمینی که چینیها برای سفارتمان در پکن دادهاند، استمداد کرد و گزارش وضع روابط را داد. آقای میرزاده، [رئیس سازمان برنامه و بودجه] برای مسائل بودجه سال آینده و طرح فقرزدایی و مسائل نقدینگی آمد. دکتر حبیبی، [معاون اول رئیسجمهور] آمد. در مورد مجمع تشخیص مصلحت نظام و برنامه سفرمان به کرمان و مسائل ریاستجمهوری و سهمیه ارز وزارت نفت صحبت شد. عصر کارهای دفتر را انجام دادم.
شب، شورای عالی امنیت ملی دربارة افغانستان جلسه داشت. قرار شد، اگر [عبدالرشید] دوستُم و شیعهها و گروه [برهانالدین] ربانی، برای مقابله با طالبان هماهنگ شوند، حمایتشان کنیم. در گزارشهای امروز، اخباری از مقاومتها در مقابل طالبان و متوقفشدن پیشرفت آنها میرسد.
[1] - در بخشی از این سخنرانی آمده است: «ایران اسلامی با اتکا به هدایتهای خردمندانه رهبر معظم انقلاب، حضور یکپارچه مردم و برنامهریزی خوب و سازنده، تمامی توطئههای آمریکا را ناکام گذاشت و طعم تلخ شکست را به سردمداران کاخ سفید چشاند. راه درست و مقدس سازندگی، با هدف تأمین استقلال و قطع پیوندهای خطرناک وابستگی، ایران اسلامی را آسیب ناپذیرکرده است. مردم باید هوشیار باشند؛ دشمن قدرتمند، شمشیر را از رو بسته است، نباید به او فرصت انجام کاری را داد. آنچه به ایران در دنیا عزت داده است، اسلام و توجه جدی به افکار عمومی است و امروز انقلاب اسلامی در میان آزادیخواهان و بهویژه مسلمانان، از منزلت والایی برخوردار است. تکیه بر مردم با عروةالوثقی اسلامی، چیزی که نه به عنوان یک حربه سیاسی، بلکه به معنای یک راه واقعی عقیدتی دنبالش بودیم، دوستان زیادی را در سطح دنیا با ما همراه کرده است. مسلمانان دنیا اکنون عزت اسلام را در حرکت ایران میبینند و به همین علت به کار ما علاقهمندند و این پشتوانه و سرمایه بزرگی در خارج از مرزهای ایران اسلامی است. تغییر قانون اساسی با هدف تمدید دوره ریاستجمهوری به مصلحتکشور نیست. باید میدان را برای بروز چهرههای قادر، صالح، مدیر و مُدبر باز گذاشت. بالاخره روزی باید این جابهجایی پیش آید و بهتر است با قانون اساسی هماهنگ باشد و مردم هم مطمئن باشند که شخصیت مناسبی از میان صدها شخصیت بارز کشور، مسئولیت سنگین ریاستجمهوری را برعهده خواهد گرفت. مردم مطمئن باشند، من تا زندهام برای تعالی اسلام و انقلاب حرکت و تلاش خواهم کرد و در این ارتباط شکی نداشته باشند و حتی اگر قرار باشد، برای حل مشکلات مردم و انقلاب، استاندار یک استان نیز شوم، آن مسئولیت را میپذیرم.» رجوعکنید ← کتاب هاشمی رفسنجانی، سخنرانیهای 1375، دفتر نشر معارف انقلاب، 1397.