یکشنبه 8 مهر 1375 | 15 جمادی‌الاول 1417 // 29 سپتامبر 1996

صبح برای عیادت آقای [محمد] فاضل لنکرانی که به خاطر سکته خفیف مغزی بستری شده‌اند، از خانه به بیمارستان قلب [شهید رجایی] رفتیم؛ دست و پای چپ، کمی سست و بی‌رمق شده. قبلاً عمل جراحی قلب داشته و قند [خون] بسیار بالاست.

برای افتتاح ترمینال غرب، به میدان آزادی رفتیم. آقای [غلامحسین] کرباسچی، شهردار تهران هم از خانه همراه من آمده بود. در راه، گزارش سفر به کویت را داد و گفت، کویتی‌ها از ترس صدام، خیلی نگران و مضطرب‌اند و امیر کویت تعادلش را از دست داده و از ما هم به خاطر کمک‌هایی که [در طول جنگ هشت‌ساله] به صدام کرده‌اند، شرمنده‌اند.

از بخش‌های مختلف ترمینال [غرب] بازدید کردم و گزارش شنیدم؛ خیلی عظیم است. فعلاً فاز اول با ظرفیت پذیرش روزانه بیش از هزار اتوبوس، با غرفه‌های تجاری، کتابخانه، نمازخانه، رستوران، سینما و فروشگاه تکمیل شده است. برایشان در اهمیت ساخت ترمینال‌ها و پایانه صحبت کردم.[1] دو مرکز آتش‌نشانی هم همزمان افتتاح شد.

 به دفترم رفتم. ستاد تنظیم بازار جلسه داشت، با چند مصوبه، منجمله تسهیل تجارت با نخجوان آذربایجان. عصر در جلسه هیأت دولت، چند مصوبه داشتیم. توضیحاتی برای وزرا دربارة اوضاع عراق و افغانستان دادم.

شب میهمان آیت‌الله خامنه‌ای بودم. دربارة مصوبات دیشب شورای عالی امنیت ملی، برای همکاری با دولت افغانستان، جلال طالبانی، مشکل جدید مجمع تشخیص مصلحت نظام، گروه آموزشگاه‌های غیرانتفاعی و مسائل انتخابات، مذاکره کردیم. در گزارش‌ها، مسائل حاد شده فلسطین و افغانستان و روسیه و عراق، مورد توجه است.