خاطرات روزانه آیت الله هاشمی / سال ۱۳۷۵/ کتاب سردار سازندگی
تردید روحانی برای مخالفت رهیری از نامزدی او برای ریاست جمهوری و یقینش برای مخالفت جامعه مدرسین حوزه علمیه
شنبه 7 مهر 1375 | 14 جمادیالاول 1417 // 28 سپتامبر 1996
صبح گروههای شرکتکننده در اُلمپیادهای دانشآموزی، همراه با اساتید و خانوادهها آمدند. دکتر [محمدعلی] نجفی، [وزیر آموزش و پرورش]، گزارش داد. جایزههای آنها را دادم: کامپیوتر و سکه. برایشان در اهمیت دانش و دانشمند و لزوم تقویت دستاوردهای درخشان صحبت کردم.[1]
آقای [مصطفی] میرسلیم، [دبیر شورایعالی انقلاب فرهنگی] آمد و خواست، مصوبة شورای عالی انقلاب فرهنگی، در مورد تبدیل مؤسسات آموزشی نوع دوم به نوع اول، ابلاغ نشود تا در مورد هویت و وضع آنها بررسی شود؛ موافقت کردم.
آقای مهندس [اکبر] تُرکان، [وزیر راه و ترابری] آمد. گزارش وضع آزادراههای دردست ساخت و طرحها را داد. برای تشویق بانکها به سرمایهگذاری استمداد کرد و برای تبدیل خطوط راهآهن دیزلی به برقی و اجازه انتقال بخشی از اعتبارات راهآهن زاهدان -کرمان اجازه گرفت.
[آقای محمدرضا هاشمی گلپایگانی]، وزیر فرهنگ و آموزش عالی، همراه معاونان و رؤسای دانشگاهها آمدند. دربارة کمبود اعتبارات توضیحات دادند. آقای [حمید] میرزاده، [رئیس سازمان برنامه و بودجه]، ضمن اعتراف به کمبود، بخشی از خواستهای آنها را پذیرفت که عمدتاً در اثر بالابردن حقوق کارکنان دولت در سالجاری پیشآمده است.
عصر با دکتر [حسن] روحانی، [دبیر شورایعالی امنیت ملی]، در مورد [نامزدی در انتخابات] ریاستجمهوری آینده صحبت شد. مذاکراتش با رهبری را گزارش کرد و استنباط داشت که موافقت صریح نبوده؛ گرچه مخالفت هم نبوده و با توضیحات من، قانع شد که مخالفت ندارند، ولی تردید از این جهت دارد که اگر [جامعه] روحانیت مبارز و جامعه مدرسین [حوزه علمیه] قم، هر دو از رقیب حمایت کنند، به ضرر اوست و از این جهت، هنوز مُردد است.
شب جلسه شورای عالی امنیت ملی داشتیم. قرار شد برای برگشت [جلال] طالبانی، [رهبر اتحادیه میهنی] به کردستان عراق کمک شود و اگر دولت فعلی افغانستان و آقای [عبدالرشید] دوستُم و [محمدکریم] خلیلی هم بخواهند در مقابل طالبان مقاومت کنند، حمایتشان نماییم. شام را میهمان من بودند. دیروقت به خانه رسیدم.
[1] - در بخشی از این سخنرانی آمده است: «برخورد عدالتخواهانه دولت با امر آموزش و حمایت از پرورش استعدادهای برتر در اقصی نقاط کشور افتخارآمیز است. بالابودن ارزش استعداد انسان درمیان همه مواهب طبیعی و خدادادی، ضرورت توجه خاص به پرورش و تقویت بنیانهای فکری و علمی را در هر جامعهای اجتنابناپذیر میسازد. برگزاری مسابقات و رقابتهای علمی در کشور، حرکتی جامع و بستر مناسبی برای کشف و شناخت نوابغ و استعدادهای برتر جامعه است و در تشویق نسل جوان، نهایت تعالی علمی و دانش مردم تأثیر عمیقی دارد. انقلاب اسلامی در پیگیری هدفهای اساسی خود، تقویت پایههای دانش، فرهنگ ومعنویت را اصل میداند و از این رو سرمایهگذاریهای خوبی در این زمینه کرده و به پیشرفتهای بزرگی دست یافته است. برخلاف تبلیغات سوء دشمنان و متهمکردن نظام اسلامی به ایجاد محدودیت برای زنان، امروز ثابت کردهایم زنان ایرانی در رسیدن به هدفهای عالی انسانی، گامهای بلندی برداشته و سهم قابلتوجهی در امورکشور دارند.» رجوعکنید ← کتاب هاشمی رفسنجانی، سخنرانیهای 1375، دفتر نشر معارف انقلاب، 1397.