[1] - رجوع‌کنید ← کتاب هاشمی رفسنجانی، سخنرانی‌های 1375، دفتر نشر معارف انقلاب، 1397.

[2] - در ۱۰ اکتبر سال ۱۹۹۴ میلادی، در اوج جنگ‌های داخلی افغانستان، گروهی وارد ولایت قندهار در جنوب افغانستان شدند و نام خود را «تحریک اسلامی طلبای کرام» نهادند و به طالبان شهرت یافتند. آن‌ها با شعار جهاد با شرک و کفر و اینکه هرکس کشته شود به بهشت خواهد رفت، به زودی پیروان زیادی از افغانستان و پاکستان پیدا کردند. در بدو امر، مردم افغانستان به این گروه خوش‌بین بودند و گمان می‌کردند، آن‌ها می‌توانند به جنگ‌های داخلی افغانستان پایان دهند. طالبان به سرعت مناطقی را در جنوب افغانستان که زیر تسلط دولت مجاهدین به رهبری برهان‌الدین ربانی بود، اشغال نمودند. آن‌ها یک ماه و دو روز پس از اعلام موجودیت، ولایت قندهار، چهارمین ولایت مهم افغانستان را تصرف کردند. طالبان به پیشروی‌های خود ادامه می‌دادند و تعدادی از ولایات را بدون جنگ، یکی پس از دیگری اشغال می‌نمودند که به ترتیب ولایات دیگر را به تصرف خود درآوردند. آن‌ها در پنجم مهر 1375، (کابل، پایتخت افغانستان را تصرف کردند. سپس به تدریج سه چهارم خاک افغانستان را متصرف شدند. طالبان سپس نام حکومت خود را امارت اسلامی افغانستان گذاشتند و تشکیلات خود را از طریق رادیو افغانستان اعلان نمودند. کشورهای پاکستان، امارات متحده عربی و عربستان سعودی، سه کشوری بودند که طالبان را به رسمیت شناختند. تعدادی از مردم افغانستان به علت خستگی از جنگ‌های داخلی، طالبان را بر حکومت ترجیح می‌دادند. بعد از حمله تروریستی یازده سپتامبر، آمریکا، اسامه بن لادن، رهبر القاعده را مسئول این حملات عنوان کرد و از گروه طالبان خواست تا وی را در اولین فرصت به آمریکا تحویل دهد، اما طالبان حاضر به این کار نشدند. آمریکا به افغانستان حمله کرد و با همکاری جبهه مجاهدین، گروه طالبان شکست خورد.

[3] - آیت‌الله محمد فاضل لنکرانی (۱۳۱۰-۱۳۸۶)، مرجع تقلید شیعه و مدرس حوزه علمیه قم، از روحانیون فعال در انقلاب اسلامی بود. ایشان از اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و عضو اولین دوره مجلس خبرگان رهبری بود. آیت‌الله فاضل لنکرانی، بعد از درگذشت آیت‌الله گلپایگانی و آیت‌الله اراکی، یکی از هفت مرجعی بود که از سوی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم معرفی شد. ایشان همچنین از اندیشه‌های تقریبی حمایت می‌کرد و شرکت در نماز جماعت اهل سنت را جایز می‌دانست. آیت‌الله لنکرانی در سال 1386 درگذشت. مدفن او در حرم حضرت معصومه (س) است.