خاطرات روزانه آیت الله هاشمی / سال ۱۳۷۵/ کتاب سردار سازندگی

جمعه 29 تیر 1375 / 2 ربیع‌الاول 1417 19 جولای 1996

اول وقت به باغ گیاهان دارویی ابن‌سینا رفتیم. جهاد [سازندگی] به تازگی تأسیس کرده است. از لوح پرده گرفتم و از نمایشگاه فرش استان که همان‏جا دایر کرده بودند، بازدید کردم. مدعی‌اند که سیاست‌های ارزی، باعث تضعیف صنعت فرش شده است. سپس از نمایشگاه گیاهان دارویی و باغ بازدید کردیم. در اجتماع حضار، آقای [غلامرضا] فروزش، [وزیر جهادسازندگی]، گزارش راه‌اندازی همزمان 114 طرح عمرانی عمدتاً روستایی را داد و برنامه شناخت گیاهان دارویی و توجه به کاشت و برداشت و تولید دارو و ترویج و تحقیق را گفت. من هم صحبت مفصلی درباره خدمات روستایی و تولیدی جهادسازندگی و اهمیت سیاست ترویج داروهای گیاهی و صنایع فرش داشتم.^[1] اسناد 40 هزار هکتار مرتع را به دامداران دادم. برنامه مستقیم از صداوسیمای استان پخش می‌شد. سپس نهال درخت عنابی را غرس کردم.

به‌سوی اسدآباد پرواز کردیم. جمعیت بسیار عظیمی در ورزشگاه جمع بودند. خیرمقدمی جالب توسط دختران شهدا، مطابق معمول همیشه گفته شد. دختران تاج گلی بر سر داشتند. دیدم یک زنبورعسل روی گل‌ها است، نگران بودم که طفلک را بگزد، ولی به‏خیر گذشت. در مراسم، احساسات شدید مردم، نگذاشت که امام‏جمعه و فرماندار و نماینده شهر سخن بگویند و گروه سرود هم نتوانست سرودش را بخواند. من صحبت دلگرم‏کننده‌ای در مفاخر اسدآباد، من‌جمله سیدجمال‌الدین [اسدآبادی] نمودم و از توسعه‌ها گفتم و وعده توسعه بیشتر دادم.^[2] خبر افتتاح طرح آبرسانی به شهر را که بنا بود مراسمی باشد، حذف کردیم.

برای کلنگ‏زنی کارخانه ذوب‏آهن به دهستان چاردولی پرواز کردیم. بناست با سرمایه غیردولتی ساخته شود. یکی از مدیران توضیح داد. طرح ذوب آهن کوره بلند، با ظرفیت 300 هزار تُن، نظیر آنچه در میبد یزد است، با هزینه 15 میلیارد تومان و هزینه ارزی چهار میلیون مارک درحال اجراست. من هم صحبت دلگرم‏کننده‌ای داشتم^[3] و از پیشرفت تکنولوژی گفتم که خودمان می‌توانیم، چنین کار مهمی را انجام دهیم. معادن سنگ آهن در ده کیلومتری کارخانه است. نمایشگاهی از صنایع سنگ گرانیت استان و ساخت پودر آلومینیوم داشتند. از لوح پرده گرفتم و با مردم روستاهای منطقه که جمع شده بودند، صحبت کردم.

ازآنجا به‌سوی شهر رزن پرواز کردیم. در مسیر [آقای احمد خرم]، استاندار توضیح می‌داد؛ اطلاعاتش خوب است و نیز [آقای موسوی همدانی]، امام‌جمعه که معمولاً با من بودند. از فراز کارخانه بزرگ سیمان که در حال احداث است، گذشتیم؛ با ظرفیت 2300 تُن در روز. ساعت دوازده و نیم ظهر در رزن فرود آمدیم. جمعیت خیلی بیش از انتظار همه بود. از روستاها و اطراف آمده بودند؛ با شور و هیجان غیرقابل‏توصیف. ارزش سازندگی خیلی خوب جا افتاده و مردم آثار سازندگی و توسعه را لمس و خیلی خوب قدردانی می‌کنند.

آقای [محمدمهدی] مفتح، نماینده شهر، برای خیرمقدم و گزارش و طرح خواسته‌ها، به زحمت توانست صحبت کند. جمعی از روحانیون و شخصیت‌ها از تهران آمده بودند. من هم صحبت دلگرم‏کننده‌ای داشتم.^[4] با دستور من اینجا شهرستان شده است و همین هم مایه تشکر بیشتر آن‌ها است؛ علاوه بر خدمات عمرانی.

بلافاصله به نیروگاه هزارمگاواتی غرب پرواز کردیم. بعد از استقبال و نماز و ناهار و استراحت، مهندس [محمدصادق] سلاجقه، مجری طرح، در اتاق توجیه گزارش داد و با توضیحات ایشان، از نیروگاه بازدید کردیم. سپس شرکت در مراسم و استماع گزارش آقای [زنگنه]، وزیر نیرو و نامگذاری نیروگاه به نام «شهید [محمد] مفتح» به دستور من و دادن نشان [درجه سه] سازندگی به آقای [محمد] ملاکی، معاون برق وزارت [نیرو و مدیرعامل شرکت توانیر] و سخنرانی من در مورد موفقیت‌های قابل توجه وزارت در تولید برق و ساخت نیروگاه و خطوط انتقال و تحصیل تکنولوژی،^[5] به انجام رسید.

سپس با ماشین به محل کارخانه «الوان ثابت» در شهرک صنعتی رفتیم. یکی از مدیران توضیح داد. اولین کارخانه ساخت رنگ‌های ثابت برای منسوجات، با ظرفیت 2000 تُن در سال، با هزینه 18 میلیون دلار و 35 میلیارد ریال است. از کارخانه بازدید کردیم. تکنولوژی ساده است؛ به نظر رسید، خیلی‏گران خریده‌اند و کلاه سرشان رفته و قبول داشتند، اگر امروز بخواهیم بسازیم، ارزبری خیلی کمی دارد. خیلی هم طول کشیده است.

در مراسم، چهار کارخانه دیگر [شامل، شرکت چرم ساغری، زُمرد سرام، نساجی اکباتان و بافتینه ملایر] که چرم و چینی و منسوجات می‌سازند، برای افتتاح شرکت داشتند. به خاطر کمی وقت، مراسم را یکی کرده بودیم. مراسم مستقیم پخش می‌شد. مدیران همه واحدها توضیح مختصری از واحد خود دادند. آقای نعمت‌زاده، [وزیر صنایع] هم توضیحاتی درباره سیاست‌های صنعتی داد. من هم صحبت کوتاهی درباره دستاوردهای صنعت کردم.^[6] به آقای مهندس [محمود] شیری، از مدیران [وزارت] صنایع، [= معاون اجرایی طرح‏های سازمان صنایع ملی ایران]، نشان [درجه سه] سازندگی اعطا شد.

به محل مراسم افتتاح طرح‌های آبیاری تحت فشار و تعاونی‌های تولید روستایی پرواز کردیم. در یک مزرعه جالب یونجه که خیلی باصفا بود، مدیرکل کشاورزی توضیح داد. از سیاست‌ها و توفیقات کشاورزی در برنامه اول و آثار خوب یکپارچه‏سازی و آبیاری تحت‏فشار گفت و من هم در همین زمینه صحبت کردم.^[7] گفتم با این سیاست، سطح زیرکشت سه برابر می‌شود و تمام اراضی دیمی استان تبدیل به آبی خواهد شد. گفتند با آبی که برای 90 هکتار مصرف می‌شد، اکنون 200 هکتار را آبیاری می‌کنند و تا 250 هکتار قابل افزایش است. اهالی روستاهای اطراف جمع شده بودند؛ برایشان صحبت کوتاهی کردم.^[8]

بعد از صحبت بخشدار منطقه و پرده‌برداری از دو لوح و بازدید از سیستم آبیاری، به شهر بهار پرواز کردیم. در اجتماع بسیار باشکوه مردم، [آقای اسدالله حیدری]، امام‏جمعه و [محسن مرادی‏پناه]، فرماندار صحبت کردند و بچه‌ها در وصف دولت من سرود خواندند. درباره موفقیت تاریخی و کشاورزی شهر بهار صحبت کردم و وعده توسعه بیشتر دادم.^[9] به محل سد آبشینه پرواز کردیم. غروب شده بود؛ مراسم را حذف کردیم. شیرها باز شد و از منظره خروج آب، فیلم و عکس گرفتند. سد کوچکی، برای تنظیم 12 میلیون مترمکعب آب، برای شهر و کشاورزی است. برای اهالی روستاها که جمع شده بودند، صحبت کردم^[10] و پرده از لوح گرفتم.

علی‌رغم خطر در تاریکی، به‌سوی پایگاه هوایی نوژه پرواز کردیم. آنجا نمایشگاه بازسازی هواپیما و سلاح‌ها را دیدیم. پس از نماز در جمع پرسنل، تیمسار [حبیب] بقایی، [فرمانده نیروی هوایی] گزارش داد و من سخنرانی کردم.^[11] استقبال خیلی گرم بود. به‌سوی تهران پرواز کردیم. در راه شام خوردیم و ساعت دوازده شب به خانه رسیدم و با خستگی خوابیدم.