خاطرات روزانه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی؛ سال1371؛ کتاب رونق سازندگی
یکشنبه 2 اسفند 1371/ 29 شعبان 1413 / 21 فوریه 1993
ساعت هفت و نیم صبح در دفترم بودم. دیروز و دیشب باران فراوانی بارید و هنوز ادامه دارد و در اکثر خاک کشور می‌بارد. جمعی از روحانیون به مناسبت آغاز رمضان آمدند؛ برای آنها صحبت مفصلی کردم و اوضاع را توضیح و تذکراتی دادم.[1]
مجمع عمومی شرکت ملی پتروشیمی جلسه داشت. دربارة قیمت کود و تأمین اعتبارات طرح‌های دردست اجرا تصمیم‌گیری شد. عصر هیأت دولت جلسه داشت. شب میهمان رهبری بودم. دربارة مسائل آذربایجان، افغانستان، مرزهایمان با عراق، قلمرو اختیارات سازمان قضایی [نیروهای مسلح]، نامه‌های آقای [سیدمحمدرضا] گلپایگانی که از ورزش بانوان شکایت داشته و مسائل قم که در مورد آقای منتظری، بدون اطلاع من و رهبری انجام شده و آیت‌الله خامنه‌ای از بخشی کارهایشان ناراضی‌اند و مسائل جاری کشور مذاکره کردیم. سرماخوردگی دارم و با مُسکن به کار می‌پردازم.
[1] - در بخشی از این سخنرانی آمده است: «سرمایه اساسی انقلاب اسلامی خدا، قرآن و معنویت است و کار اساسی روحانیت باید حفظ این سرمایه و در صراط مستقیم نگاه داشتن مردم جامعه باشد که فضای معنوی این ماه زمان مناسبی برای این مهم است. کار روحانیت در دهه‌های اخیر، حرکتی عظیم و از معجزات نادر تاریخ اسلامی است. اگر امروز مردم به طور گسترده در همه صحنه‌ها حضوری مشتاقانه دارند و برای انقلاب اسلامی فداکاری می‌کنند، به دلیل روند صحیحی است که بعد از انقلاب طی شده است. مردم به خاطر اسلام و برای پیاده شدن احکام الهی، اسلامی و قرآن در صحنه‌ها هستند و تا زمانی که اسلام را در کشور حاکم و عزیز ببینند، در صحنه حضور خواهند داشت و برای انقلاب فداکاری خواهند کرد. وظیفه اصلی و اولی روحانیت تقویت معنویت و اخلاق در مردم است و در مرحله بعد باید به مسائل و مشکلات اجتماعی و اقتصادی آنان نیز رسیدگی کند و همان‌طور که پیغمبر گرامی اسلام (ص)، دنیا و آخرت مردم را با هم تأمین کرد، به‌تمام ابعاد زندگی مردم توجه داشته باشند. روحانیت باید همچنان با آگاهی کامل از مسائل سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور مردم را از مسائل و واقعیت‌های جهانی، منطقه‌ای و داخلی کشور آگاه نماید. رجوع کنید ← کتاب «هاشمی‌رفسنجانی، سخنرانی‌های سال 1371»، دفترنشر معارف‌انقلاب، 1393