خاطرات روزانه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی؛ سال1371؛ کتاب رونق سازندگی

[1] - مجاهدین افغانستان، پس از چهارده سال درگیری با ارتش سرخ شوروی، در ۸ اردیبهشت ۱۳۷۱ کابل را فتح کردند. نیروهای شوروی از افغانستان بیرون رفتند و جنگ داخلی بین این گروه‌ها رخ داد. پس از پیروزی مجاهدین در افغانستان، برهان‌الدین ربانی، رییس‌جمهور و احمدشاه مسعود، وزیر دفاع دولت موقت شدند. احزاب جهادی افغانستان، شامل دو گروه عمده بود. گروه اول، ائتلاف هفتگانه پیشاور متشکل از مسلمانان سنی، شامل: جمعیت اسلامی افغانستان به رهبری برهان‌الدین ربانی و احمدشاه مسعود، حزب اسلامی، شاخه حکمتیار، به رهبری‌گلبدین حکمتیار، حزب اسلامی، شاخه خالص، به رهبری یونس خالص، اتحاد اسلامی افغانستان، به رهبری رسول سیاف، محاذ ملی اسلامی افغانستان، به رهبری پیر احمد گیلانی، جبهه ملی نجات افغانستان، به رهبری صبغت‌الله مجددی، حرکت انقلاب اسلامی افغانستان، به رهبری محمدنبی محمدی و گروه دوم، مشهور به به ائتلاف هشتگانه تهران، متشکل از مجاهدین شیعه که بیشتر به قوم هزاره تعلق داشتند، شامل: حزب‌الله افغان، سازمان نصر، به رهبری محمدحسین صدیقی و عبدالعلی مزاری، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی افغانستان، به رهبری شیخ اکبری، شورای انقلابی اتفاق اسلامی، به رهبری سید علی بهشتی، جنبش انقلاب اسلامی، به رهبری نصرالله منصور، حرکت اسلامی افغانستان، به رهبری آصف محسنی و شیخ صادق هاشمی، اتحاد مبارزان اسلامی به رهبری مصباح ساده و حزب رعد افغانستان به رهبری عبدالجعفر نادری و اسماعیل بلخی. اغلب احزاب شیعه با تشکیل حزب وحدت اسلامی، به رهبری عبدالعلی مزاری در سال ۱۹۸۹ جذب آن شدند و پس از آن، حزب وحدت به عنوان نماینده اصلی هزاره‌های افغانستان درآمد.