خاطرات روزانه آیتالله هاشمی رفسنجانی؛ سال1371؛ کتاب رونق سازندگی
دوشنبه 25 آبان 1371 /20 جمادیالاول 1413 16 نوامبر 1992
ساعت هفت و نیم به دفترم رسیدم. کارهای مانده تا ساعت نُه صبح انجام شد. نماینده، امام جمعه، فرماندار و شهردار آباده آمدند. خواستههایی در مورد کارخانه سیمان، دانشگاه، سد و... داشتند. گفتند هماهنگی کاملی بین آنها هست.
نماینده و فرماندار اسفراین آمدند. از پیشرفت کار طرح اسفراین اظهار رضایت کردند. از مطرح شدن حذف اعتبار دولتی طرح اظهار نگرانی نمودند. دو کندوی قلیانی که به عنوان کندوی زنبور عسل در اسفراین مورد استفاده قرار میگیرد و عسل خالص تولید میشود، آوردند؛ چیز جالبی است.
[آقایان سید مسعود حسینی و سید حاجیمحمد موحد]، نمایندگان کهکیلویه و بویراحمد آمدند. برای تعویض استاندار و احداث فرودگاه و سفر من به استان استمداد کردند. [آقای نورمحمد ربوشه]، نماینده ایرانشهر آمد. آدم ساده و صادقی به نظر میرسد. شیعه است و با رأی اهل سنت بر کاندیدای سُنی شهر پیروز شده است. گفت هشت درصد آرا از شیعیان است. خواست برای تقویت شیعه، کمکش کنیم؛ قبول کردم. قرار شد سفری هم به ایرانشهر برویم و بهخواستههای اهالی توجه شود.
اعضای کمیسیون اصل نود مجلس آمدند. تقاضا داشتند که به دستگاههای اجرایی توصیه کنم تا با کمیسیون همکاری کنند. هر یک جداگانه خواستههایی داشتند.
ظهر عفت و مهدی با من ناهار خوردند. عصر جلسه فوقالعاده هیأت دولت داشتیم و تک نرخی کردن ارز در بودجه سال 1372 تصویب شد. قرار شد لایحهای برای لغو تبصره بودجه ارزی به مجلس بدهیم. به وزارت امور خارجه گفتم که بیانیهای در جواب بیانیه کمیسیون وزیران دفاع پنج کشور شورای همکاری خلیجفارس صادر کنند.
به خانه آمدم. محمد مرعشی آمد. از بنیاد مستضعفان شکایت داشت که بهای کورکهای خریده شده را نمیپردازد و چکهایشان برگشته؛ خیلی عجیب است.
آخر شب خبر دادند آقای [سلیمان] دمیرل، نخستوزیر ترکیه میخواهد تلفنی صحبت کند؛ حدس زدم راجع به آزادی کشتی [کاپمالیس][1] است. گفتم فردا صحبت کند.
[1] - در اردیبهشت سال 1370 آقای هاشمی در سفر به ترکیه، تلاش کرد تا روابط دو کشور را بار دیگر بهبود بخشد. در این زمان، دو کشور بهسوی گسترش بیشتر روابط گام بر میداشتند تا اینکه ناگهان ترکها با توقیف کشتی «کاپمالیس» در بندر بُسفر که برای ایران کالا حمل میکرد، روابط دو کشور را مدتی تحت تأثیر قرار دادند. ترکیه آن زمان همراه با برخی کشورها، تلاش داشت این شبهه را ایجاد کند که کشتی مزبور، حامل اسلحه برای پیکارجویان کرد موسوم به «پ.ک.ک» است. این کشتی با همین ادعا حدود یک سال توقیف بود که در نهایت دادگاه ترکیه به نفع ایران رأی داد و این ادعا را رد کرد و مجلس و دولت ترکیه، با محکوم کردن این اقدام، نسبت به بروز آن ابراز تأسف کردند. پس از آن نیز دو کشور با آزادی کشتی و رفع توقیف آن، پیگیر بهبود دوباره مناسبات شدند.