پنجشنبه 21 آبان 1371 /16 جمادیالاول 1413 /12 نوامبر 1992
ساعت هشت به دفترم رسیدم. ساعت نُه صبح رؤسای دانشگاهها آمدند. [آقای مصطفی معین]، وزیر علوم گزارش داد. من هم صحبت مفصلی کردم و وعده رفع محدودیتها در برنامه دوم را دادم.[1]
اعضای صندوق قرضالحسنه امام خمینی آمدند؛ به طلبهها تا سقف صدهزار تومان وام میدهند. من هم صد میلیون تومان به آنها وام دادم که به تدریج برگردانند. گزارش دادند که بیمه درمانی را هم تا امروز برای حدود هزار روحانی در قم برقرار کردهاند؛ از کمکهای آیتالله خامنهای که ماهیانه 15 میلیون تومان میپردازند.
آقای فدریکو [مایور]، دبیرکل [سازمان علمی و فرهنگی ملل متحد =] یونسکو آمد. دربارة اقدامات و انجام توصیههایی که سال گذشته گفته بودم، گزارش داد. نظراتی در خصوص تقویت استقلال و آزادمنشی سازمان مطرح نمودم.
آقایان [محمد] محمدی گیلانی، [سیدمحمد] ابطحیکاشانی، [عباس] محفوظی و [سیدحسن] طاهریخرمآبادی آمدند. تقاضا داشتند که در سفر به قم، آقای [حسینعلی] منتظری به دیدن من بیایند و من بازدید بروم. بعضیها خواستندکه برای مرجعیت آیتالله منتظری کمک شود و یا لااقل مانع ایجاد نشود؛ ناهار را هم ماندند. سپس آقای طاهری خرمآبادی و آقای [ابوالفضل] توکلی بینا، [مشاور رییسجمهور در امور اصناف]، برای بنیاد خدمت به شیعیان پاکستان استمداد نمودند.
عصر آقای دکتر [علی اکبر] ولایتی، [وزیر امورخارجه] آمد. گزارش سفر به افغانستان و هندوستان را داد. گفت که آقای [برهان الدین] ربانی، [رییسجمهور افغانستان]، نگران همکاری [گلبدین] حکمتیار، [رهبر حزب اسلامی]، [صبغتالله] مجدّدی، [رهبر جبهه نجات ملی] و [عبدالعلی] مزاری، [رهبر حزب وحدت اسلامی] در مقابل خودش است. با هندوستان قرارداد ساخت نیروگاه هشتصد مگاواتی در کرمان با اعتبارات خودشان منعقد کردهاند. برای سفر به ترکیه مشورت کرد. قرار شد در آنجا بر خروج نیروهای ترکیه از عراق تأکید کنند که ترکها از این سفر سوءاستفاده نکنند. در مورد آقای سید احمد موسوی نیز صحبت شد. ساعت هفتونیم به خانه رسیدم.
[1] - در بخشی از این سخنرانی آمده است: «دستگاههای کشور، تجهیزات و فضاهای آموزشی دانشگاهها را تأمین خواهند کرد و کار مهم شما باید تأمین استاد و نیروی متخصص مورد نیاز کشور باشد. آموزش نیروهای متخصص از طریق بورسیه، مطمئنترین راه تأمین نیروی متخصص مورد نیاز است. بورسیههای موجود را باید حفظ کنیم و برای تأمین نیاز آینده کشور، تعداد آنان را افزایش دهیم، بهطوری که در پایان برنامه دوم دولت، برای اجرای کارهای مهم کشور نیروی مجرب و متخصص کافی در همه بخشها داشته باشیم. رابطه دانشگاهها با سایر بخشهای کشور، باید بهگونهای باشد که به طور سیستماتیک، تحقیقات کاربردی آنان در مسیر طبیعی و در خدمت نیازهای روز جامعه و کشور باشد، لذا باید برای عملی شدن این کار فرمول قابل قبولی ارائه شود. حفظ و تقویت فضای معنوی، انقلابی و اسلامی در دانشگاهها باید همگام با برنامه توسعه فضاهای آموزش، تأمین تجهیزات و تربیت استاد تأمین شود که این مایه امید و حرکت انقلاب خواهد بود. مدیران دانشگاهها افرادی مورد اعتماد هستند که شخصیت آنان در جامعه انقلابی و اسلامی شکل گرفته و رشد یافته است و باید این افراد بهعنوان سرمایههای کشور حفظ شوند.» رجوع کنید ← کتاب «هاشمی رفسنجانی، سخنرانیهای سال 1371»، دفتر نشر معارف انقلاب، 1393