خاطرات روزانه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی؛ سال1371؛ کتاب رونق سازندگی

یکشنبه 5 مهر 1371 / 29 ربیع‌الاول 1413 / 27 سپتامبر 1992

[آقایان راین هلدشلگ و ایوان تپکوف]، سفیران جدید آلمان [غربی] و بلغارستان برای تقدیم استوارنامه آمدند؛ با هر دو گرم گرفتم. از بعضی سیاست‌های آلمان، از جمله کیفیت برخورد با ضدانقلاب، تکمیل نیروگاه اتمی بوشهر، [شرکت] شیمی کشاورز و زیردریایی‌ها انتقاد کردم.

[آقایان محمدعلی ناجی‌راد و محمود بیات]، سفیران جدیدمان در بنگلادش و سریلانکا آمدند و خواستار توجه بیشتر به کشور مورد مأموریت‌شان شدند؛ قبول کردم. [آقای غلامرضا انصاری]، کاردار جدیدمان در انگلستان آمد. قرار شد در جهت توسعه همکاری عمل کنند.

آقای [مسعود روغنی] زنجانی، [رئیس سازمان برنامه و بودجه] و معاونانش آمدند. سیاست‌های تدوین بودجه سال 1372 و برنامه پنج‌ساله دوم، براساس نرخ واحد ارز را توضیح دادند؛ نظراتی دادم.

ساعت یک‌ونیم بعد از ظهر، برای استقبال آقای برهان‌الدین ربانی، رییس‌جمهور موقت افغانستان به فرودگاه [مهرآباد] رفتم. با هیأت بزرگی، با هواپیمای اختصاصی، سر موقع رسیدند. مراسم سان و مصاحبه کوتاه انجام شد.[1] آن‌ها به اقامتگاه سعدآباد رفتند و من به دفترم برگشتم.

ساعت چهار و نیم، هیأت افغان برای مذاکره آمدند. مذاکره غیررسمی و رسمی انجام شد؛ از اوضاع افغانستان سئوالات زیادی کردم. وضع کابل بد است. حملات [گلبدین] حکمتیار، [رهبر حزب اسلامی افغانستان]، خیلی خرابی به بار آورده است. آب و برق مختل شده و نیازمندی‌شان زیاد است. بناست با لویه‌جرگه[2]، حکومت موقتی تنظیم کنند. طرحشان را توضیح دادند. از کمک‌های فراوان‌مان از زمان مبارزه و امروز تشکر کردند و خواستار کمک‌های غذایی و دارویی و سوخت و فنی و چاپ اسکناس‌شان شدند.

شب میهمان رهبری بودم. دربارة مانور نیروهای انتظامی، روزنامه کیهان، بودجه سال 1372، برنامه پنج‌ساله دوم، تولید و توزیع در کشور، مسأله جزیره ابوموسی، سفر ایشان، جلال‌الدین فارسی، نامة علی‌آقا تهرانی، کمک به افغانستان و مسائل جاری دیگر صحبت کردیم و تصمیم گرفتیم.