خاطرات روزانه آیتالله هاشمی رفسنجانی؛ سال1371؛ کتاب رونق سازندگی
شنبه 27 تیر 1371 / 17 محرم 1413 / / 18 جولای 1992
پس از صرف صبحانه با والده خداحافظی کردم. بناست به نوق بروند. دانشجویان پزشکی که در خارج از کشور درس میخوانند و به ایران بازگشتهاند، آمدند. برایشان صحبت کردم. سیاستها و کارها را کمی توضیح دادم.[1]
آقای [محمد] رجبی (دوانی)، رئیس کتابخانه ملی آمد. گزارش داد و اهمیت ایجاد مرکز اطلاعرسانی و کامپیوتری کردن و نیاز به خطوط تلفنی زیاد را گفت. پیشنهاد کرد که آقای [سید محمد] خاتمی را به جای او منصوب کنیم و او مشاورش باشد که بتواند روی زبانهای باستانی، بیشتر کار کند.
آقای [سید فخرالدین] انوار آمد و خواست به عنوان مشاور در امور مناطق آزاد و دبیر شورای عالی مناطق آزاد باشد. آقای [مجید] عباسپور، [مشاور فنی رییسجمهور] آمد. گزارش پیشرفت امورش. م.ر. [= پدافند شیمیایی، میکروبی و رادیواکتیو] را داد که پیشرفت چندانی ندارد.
عصر آقای ولایتی آمد و گزارش سفر به آلمان را داد. شورای عالی امنیت ملی جلسه داشت. تصمیم گرفتیم هواپیماهای کویتی را پس بدهیم. دربارة کیفیت مقابله با توطئههای آمریکا مذاکره شد و بحث ناتمام ماند. دربارة سربازان غایب تصمیم گرفته شد که در مقابل دریافت مبلغی معافیت بدهیم؛ برای تأمین هزینه بالا بردن حقوق نیروهای مسلح بود.
[1] - در بخشی از این سخنرانی آمده است: «برنامه جدی ما تحول و اصلاح نظام آموزش عمومی و عالی کشور است. در آموزش عالی، سیاست ما علاوه بر افزایش کمیت و گسترش ظرفیت پذیرش دانشجو توجه دقیق و سرمایهگذاری عمده بر افزایش توان کیفی و کارآیی مفید رشتههای مختلف میباشد. در آموزش متوسطه، نظام آموزشی ما در صدد است که در سال تحصیلی جاری، با ارائه آموزشهای فنی حرفهای و ایجاد مهارتهای مناسب، افراد تحصیلکرده و آموزش دیده با بازدهی و کارآیی عالی به بازار کار عرضه نماید. اکثر دانشگاههای ما اکنون حالت تئوریک دارند. یکی از برنامههای دیگر ما که کار مطالعه آن بهاتمام رسیده و مقدمات آن فراهم شده است، تأسیس دانشگاههای کاربردی در کنار شهرکهای صنعتی میباشد. این دانشگاهها با استفاده از امکانات مراکز صنعتی و در ارتباط با مراکز صنعتی و در ارتباط با مراکز علمی و دانشگاههای ما اداره خواهد شد. یکی از مشکلات عمده کشور، ناشی از سیاستهای غلط رژیم گذشته و فقدان نیروهای متخصص در مناطق محروم و دورافتاده میباشد. ما برای رفع این مشکل، سهمیهای برای مناطق مختلف اختصاص دادهایم و با بومی کردن پذیرش دانشجو در آینده نزدیک با حضور نیروهای متخصص و تحصیلکرده بومی قسمتی از محرومیت این مناطق برطرف خواهد شد. اختصاص 40 درصد از سهمیه دانشگاههای کشور به نیروهای بسیجی و رزمنده نیز به این خاطر است که این گروه صلاحیتهای روحی بسیاری دارند و همواره در خدمت نظام و محرومین باقی خواهند ماند و این مجموعه در کنار دیگر دانشجویان متعهد تحولی در کشور بهوجود خواهد آورد. کشور ما از استعدادهای فراوان و قابل توجه برخوردار است. عشق و علاقه جوانان کشور برای تحصیل در چارچوب برنامههای آموزشی و اولویتهایی که نظام برای تربیت نیروی انسانی و پژوهش و تحقیقات قائل است، آینده بسیار روشن و دلگرمکنندهای را ترسیم میکنند.» رجوع کنید ← کتاب «هاشمی رفسنجانی، سخنرانیهای سال 1371»، دفتر نشر معارف انقلاب، 1393