خاطرات روزانه / آیتالله هاشمی رفسنجانی/ سال 1374 / کتاب «مرد بحران ها»
جمعه 26 خرداد 1374 //17 محرم 1416 // 16 ژوئن 1995
در خانه بودم. ظهر بچهها جمع بودند. برای سفرم، یک کتاب دربارة آذربایجان خواندم. با محسن و مهدی دربارة کیفیت واگذاری سهم طرح انتقال آب از چهارمحال و بختیاری به رفسنجان و قرارداد نیروگاه اتمی بوشهر و مسأله شکایت به دادگاه از دست طرف آلمانی[1] و طرح فولاد آلیاژی یزد و مسأله گرانبودن طرح مذاکره شد.
دکتر [سیفالله] وحید[دستجردی، رییس سازمان هلال احمر] آمد. مقداری از تحولات مثبت رفاهی زندگی جامعه بعد از انقلاب گفت و دربارة هلالاحمر گزارش و نظراتی دربارة بیمه همگانی ارایه داد و از قطع کمک به آوارگان آذربایجان خبر داد.
مقداری وقت به دیدن تصویرهای برنامه مانور عاشورا گذشت. سپاه پاسداران، مانور صدهزار نفری جامع برگزار میکنند. در شورای عالی امنیت ملی، توصیه شد که تبلیغات زیاد نشود که مردم به خاطر مسایل آمریکا، برداشت خطر جنگ نکنند؛ ولی با شرکت آیتالله خامنهای، تبلیغات زیاد شد.
[1] - در سال ۱۳۵۵، دو سال بعد از تأسیس سازمان انرژی اتمی ایران، این سازمان با بخش تکنولوژی و تحقیقات سازمان انرژی اتمی آلمانغربی، موافقتنامهای برای همکاریهای بلندمدت امضا کرد و در پی آن شرکت کرافتورکیونیون، وابسته به زیمنس آلمان، ساخت دو واحد نیروگاه اتمی، هر یک به توان اسمی ۱۲۹۳ مگاوات و توان خالص ۱۱۹۶ مگاوات را در بوشهر برعهده گرفت. در سال ۱۳۵۷ در شرایطی که حدود ۷۵ درصد از واحد اول و ۶۰ درصد واحد دوم نیروگاه ساخته شده بود، با پیروزی انقلاب اسلامی، طرف آلمانی کار بر روی پروژه را متوقف کرد. ایران از شرکت آلمانی در دادگاه داوری بینالمللی شکایت کرد. براساس رأی دادگاه بینالمللی، مقرر شد کلیه قطعات و دستگاههای ساخته شده دو نیروگاه بوشهر تا آن زمان، به اضافه نیمی از سوخت هستهای به مالکیت ایران درآید و پیمانکار موظف شد که این قطعات را به صورت تحویل در بندر بوشهر، به ایران تحویل دهد.