خاطرات روزانه / آیت‌الله هاشمی رفسنجانی/ سال 1374 / کتاب «مرد بحران ها»

[1] - در 17 سپتامبر سال 1992 میلادی، ساعت یازده شب، دو مرد مسلح که ماسک بر چهره داشتند، وارد یک رستوران یونانی به نام میکونوس در منطقه ویلمرسدورف برلین شدند و اتاق پشتی رستوران را با اسلحه اتوماتیک یوزی و لاما ـ اسپیشال رولور به رگبار بستند و چهار نفر از جمله صادق شرفکندی، دبیرکل تبعیدی حزب دموکرات کردستان ایران را به قتل رساندند. اتاق جلویی رستوران مملو از مشتریان عادی بود. اگرچه رستوران میکونوس اسمی یونانی داشت، در حقیقت یک رستوران تماماً ایرانی بود و تبدیل به پاتوق همیشگی چهره‌های ایرانی مخالف که به عنوان سازمان های چپ شناخته می شدند، گردیده بود. صادق شرفکندی، هدف اصلی حمله، به همراه برخی از اعضا و نمایندگان حزبش به دعوت حزب سوسیالیست آلمان در حال دیدار از آلمان بودند. آن سال حزب سوسیال دمکرات آلمان، میزبانی «کنفرانس سوسیالیست بین‏الملل» را بر عهده داشت. پس از حادثه، رسانه های جمعی بلافاصله اتهام را متوجه مقامات ایران کردند و با هدف ایجاد ارتباط بین این واقعه و قتل قاسملو، سرویس امنیتی ایران را مجرم دانستند. یک سال بعد از حادثه، یک ایرانی به نام کاظم دارابی و چهار لبنانی توسط پلیس آلمان دستگیر و محاکمه شدند. دادگاه این عده حدود پنج سال و ۲۴۷ جلسه طول کشید. در جلسات این دادگاه بیش از ۱۷۰ نفر در دادگاه حاضر شده و در مورد حادثه ترور شهادت دادند. در روز 16 مارس سال 1996 (1374)، قاضی دادگاه، احضاریه‏ای برای وزیر اطلاعات ایران صادر کرد و او را به عنوان مظنون به قتل‏ها به دادگاه فراخواند. این احضاریه که توسط دیوان عالی فدرال آلمان نیز تأیید شد، به درخواست دادستان کل آلمان صادر شده بود. وی مدعی بود، دلایل قطعی وجود دارد، مبنی بر اینکه قتل‏ها با نظارت وزارت اطلاعات ایران صورت گرفته است. وزارت امور خارجه، احضاریه صادره برای آقای فلاحیان را مغایر استانداردهای معمول در رفتار بین‏الملل و غیرقابل قبول خواند و اعلام کرد، هیچ مدرک معتبری که متضمن وجود ارتباط میان مقامات جمهوری اسلامی با قضیه میکونوس باشد، وجود نداشته و هدف اصلی پشت صحنه درخواست احضاریه از سوی دادستان کل آلمان، تبلیغات بین المللی و فشار وارده از سوی گروه ها و محافلی است که با ادامه روند روابط سازنده میان ایران و آلمان بر مبنای منافع ملی دو کشور مخالف‏اند.