خاطرات روزانه / آیت‌الله هاشمی رفسنجانی/ سال 1374 / کتاب «مرد بحران ها»

شنبه 5 اسفند  1374  //5  شوال  1416 //    24 فوریه 1996

از ساعت هفت و ربع صبح که از فرودگاه رامسر به پرواز درآمدیم. تا ساعت هفت و ربع  شب که در فرودگاه مهرآباد فرود آمدیم، یکسره کار کردم؛ یا در پرواز و یا در بازدید از طرح‌ها. از رامسر تا فرودگاه‏کلاله، یک ساعت و ده دقیقه در پرواز بودیم. با استقبال مسئولان و علما، با هلی‌کوپترها به محل سد گرکز  روی رودخانه گرگانرود- در جوار روستای «عرب سورنک»- در ساحل شهر گنبد رفتیم.[1]

از نمایشگاه جالب برنامه‌های سدسازی و انتقال آب مازندران بازدید کردیم. در مراسم، آقای زنگنه، [وزیر نیرو] گزارش سد را داد؛ دو سد مخزنی و یک سد انحرافی و کانال‌ها و شبکه‌ها با اعتبار نود میلیارد ریال، برای مدت دو سال ساخته می‏شود که تأثیر عمده بر کشاورزی منطقه دارد. من هم در اهمیت برنامه‌های مهارآب‌ها حرف‏زدم و اینکه اعتبارات استان مازندران از سال 1364 تاکنون، 170 برابر شده و اشاره به طرح مهم انتقال یک میلیارد مترمکعب آب از غرب و مرکز مازندران، به منطقه شرق استان نمودم.[2]

به سوی بندرگز پرواز کردیم. [آقای علی‏اصغر گرانمایه‌پور]، استاندار [مازندران] در مسیر توضیحات می‌داد، ولی اطلاعاتش وسیع و کامل نیست. هوای مه‏آلود شدید منطقه بندر، باعث شد که بیرون شهر پرواز کردیم. در آنجا پس از جواب به احساسات روستاییان که جمع شده بودند، با ماشین به شهر آمدیم.  یکسره برای افتتاح به محل بندر جدیدالاحداث رفتیم. دو سال پیش که به این شهر آمدم، مردم تقاضا داشتند که بندرشان را بسازیم و باور نمی‌کردند، به این سرعت ساخته شود. پس از جنگ جهانی اول و تشکیل شوروی، این بندر تعطیل و منهدم شده بود.

نمایشگاهی از برنامه‌های بندرسازی هم داشتند که دیدیم. کمی هم دور قایق‌های مستقر در بندر گشتیم. تشریح و تقاضا کردند که کانال خزینی را هم لایروبی کنیم که راهشان نزدیک شود. به مهندس‏تُرکان، [وزیر راه و ترابری]، گفتم که اقدام کنند. در مراسم، گزارش آقای تُرکان را شنیدیم و نشان [درجه سه] خدمت را به مهندس [عبدالله] محمدهاشم، [معاون وزیر راه و ترابری] دادم و در اهمیت بنادر در خزر و بخش جنوب‏شرقی کشور، صحبت کردم[3].

به‌سوی‌کارخانه‌کشتی‏سازی در کنار نیروگاه نکا پروازکردیم. در مسیر از خلیج میانکاله و شبه‏جزیره آن بازدید نمودیم؛ فکری به‏وجود آمد که دهانه خلیج را ببندیم و آن را تبدیل‏به مخزن‏عظیم آب‏شیرین کنیم. از فضا، بندرامیرآباد - در دست‏ساختمان- و راه‏آهن را دیدیم. پس از فرود، یدک‏کشی که در آنجا ساخته شده است، به آب انداخته شد.

ناهار را میهمان وزارت نفت بودیم. پس از نماز به سوی سکوی ایران‏خزر پروازکردیم. دکل حفاری عظیمی است. در شرکت ایران‏صدرا و با همکاری فنلاند، با هزینه 73 میلیون دلار ساخته شده است؛ به‏دست‏آوردن این تکنولوژی، باارزش است. دکل دوم را با مبلغ 55 میلیون دلار، خود شرکت نفت می‌خواهد بسازد. هلی‌کوپتر بر فراز سکو فرود آمد. ما را پیاده کرد و برای آوردن دیگران رفت. از بخش‌های مختلف بازدیدکردیم و در سالن اجتماعات مراسم شرکت کردیم؛ مستقیم از شبکه سراسری سیما پخش می‌شد. بعد از گزارش [آقای غلامرضا آقازاده]، وزیرنفت و آقای [حجت‏الله]غنیمی‏فرد، [معاون وزیر نفت]، من در اهمیت ساخت این دکل و شرکت کشتی‏سازی، بعد از سال‌ها محرومیت از این صنعت و ضرر آن و اهمیت اکتشاف منابع نفت و گاز در اینجا، صحبت کردم.[4]

به سوی محل سد پاشاکلا [= سد البرز][5] پروازکردیم. در لفور  پیاده شدیم. در جمع مردمی که بناست روستاهایشان در دریاچه سد غرق شود و طرحی برای اسکان آنها و تعویض اراضی آنها اجرا خواهد شد، برای آرامش‏خاطرشان شرکت کردم و توضیح دادم[6].کلنگ طرح‌شان را زدم. به محل سد رفتیم. آقای زنگنه، [وزیر نیرو]، گزارش داد و من صحبت کوتاهی کردم[7]. هزینه سد و کانال‌ها، حدود 25 میلیارد تومان است.کار با دو انفجار شروع شد. بعد از سان‌ست [= غروب]، به سوی ساری پروازکردیم و از فرودگاه ساری به سوی تهران رفتیم.