خاطرات
  • صفحه اصلی
  • خاطرات
  • خاطرات روزانه / آیت‌الله هاشمی رفسنجانی/ سال 1374 / کتاب «مرد بحران ها»

خاطرات روزانه / آیت‌الله هاشمی رفسنجانی/ سال 1374 / کتاب «مرد بحران ها»

  • جمعه ۴ اسفند ۱۳۷۴

جمعه 4  اسفند  1374    | 4  شوال  1416 //       23 فوریه 1996

 

امروز برخلاف پیش‏بینی هواشناسی، هوا خوب و آفتابی بود. با ماشین‌ها به نوشهر، در روستای نیرنگ، برای دیدن باغ گل اُرکیده رفتیم. صاحب باغ،آقای مهندس [احمد] شیخی و همسرش خیرمقدم گفتند و توضیح دادند.[1] [آقای عیسی کلانتری]، وزیر کشاورزی هم آمده بود. از گلخانه‌های متعدد و جالبش بازدید کردیم؛ عمدتاً گل‌های متنوع اُرکیده و میوه‌های گرمسیری و گل‌های نادر دیگر بود؛ با حدود چهل سال سابقه و تجربه که مجموعه بسیار ارزشمندی است. بعضی از مردم روستا هم آمدند و برای احداث مسجد  استمداد کردند.

از آنجا به مجتمع کشاورزی کندلوس در کلارآباد رفتیم که از بخش خصوصی است. مهندس [علی‏اصغر] جهانگیری و برادرانش توضیحات دادند. هدف‏شان پرورش گیاهان دارویی برای تولید داروهای گیاهی است. کلکسیون جالبی از گیاهان باارزش دارویی به وجودآورده‌اند و یک واحد صنعتی در حد پایلوت، برای اسانس‏گیری است و فروشگاه و نمایشگاه جالب برای جذب مشتری و ایرانگردان، با دکورهای جالب و ابتکاری دارند.

به ویلای سازمان چای در ساحل دریا رفتیم. نماز و ناهار و استراحت آنجا بودیم. توضیحات مدیر سازمان چای و پیشرفت‌های کشت و صعنت چای را شنیدیم. نوعی از محصولات صنعت چای را که با زعفران آمیخته‌اند، برای نمونه مصرف کردیم؛ جالب است. به رامسر برگشتیم. بچه‌ها به تهران مراجعت کردند و من، کاظم [مرعشی] و حمید لاهوتی ماندیم. با قدم زدن در ساحل و مطالعه گذشت.

 

[1] - مهندس ‏احمد شیخی، مؤسس قدیمی‏ترین گلخانه مکانیزه استان مازندران، مؤلف دو کتاب به نام‏های «میوه‌های گرمسیری و نیمه‌گرمسیری» و «علوم باغبانی گرمسیری پیشرفته در ایران»، چهره ماندگار و کارآفرین برتر است. او در یکی از سفرهایش به بلژیک، گل اُرکیده را برای اولین بار در بروکسل دید و مشتاقانه  300 بوته خرید و به منزل خود در شمیران منتقل کرد. او بالکن بزرگ و سایه‏گیر خانه اش را با شیشه محصور کرد، کف آن را سنگ ریزه ریخت و با ایجاد شبکه های شیلنگ در کف آن 500 گلدان روی این سطح مرطوب چید و هوای آنجا را با آبپاشی مرتب، شرجی نگه‏داشت. آقای شیخی، علاوه بر اُرکیده، لیلیوم، آنتریوم، استرلیزیا و هلیکونیا را نیز برای اولین بار وارد ایران کرد. وی بعد از چند سال فعالیت، گلخانه 150هزار متری خود را در تهران تعطیل کرد و زمین ده هکتاری در روستای نیرنگ نوشهر خرید و سالن شش‏هزار متری برای تولید گیاهان گرمسیری، احداث نمود. از او به عنوان پدر اُرکیده ایران یاد میشود.