چهارشنبه 12 مهر 1374 //8 جمادی الاول 1416 // 4 اکتبر 1995
عقد ازدواج یکی از کارکنان دفتر را بستم. [آقای محمود ابوحمدان]، وزیر مسکن لبنان آمد. از اعضای اَمَل است و خواستار تلاش ایران، برای هماهنگی بیشتر شیعه و اَمَل و حزبالله شد. تا عصر همه کارهای دفتر را انجام دادم. عصر در جلسه هیأت دولت، چند مصوبه داشتیم. دیشب تا ساعت نُهونیم،کارها را تمام کردم که در ایام مسافرت،کار مانده نباشد. تلفنی با آیتالله خامنهای خداحافظی کردم.
در فرودگاه مصاحبه کوتاهی داشتم[1] و با بدرقه رسمی، ساعت یازده شب به سوی ویتنام پرواز کردیم. عفت و فاطی و مهدی و یاسر و ... آقایان [علیاکبر] ولایتی، [وزیر امور خارجه] و [حسین] محلوجی، [وزیر معادن و فلزات] و ... همراه بودند. در مسیر آقایان ولایتی و محلوجی، شرح کارهای سفر به نیویورک و آفریقای جنوبی را دادند. شام خوردم و خوابیدم، ولی به خاطر پُری و اسیدیبودن معده خوابم نبرد. ساعت سه به وقت تهران، برای نماز صبح بلند شدم؛ حدود خلیج بنگال بودیم. دوباره تا ساعت هشت خوابیدم.
[1] - آقای هاشمی هنگام ترک تهران، در گفتوگو با خبرنگاران، هدف از این سفر را پاسخ به دعوت رؤسای جمهور سه کشور عنوان کرد و گفت: «در این سفر با مقامات ویتنام و فیلیپین، دربارة تفاهمنامههایی که قبلاً اقدامات آنهاÃ Äانجام شده و همچنین مسایل جدید سازمان آسهآن بحث و گفتوگو خواهیم کرد.» ایشان از کشور بنگلادش، به عنوان یک کشور بزرگ اسلامی یاد کرد و گفت: «جمهوری اسلامی ایران در سیاست خارجی خود، برای کشورهای جهان سوم، اولویت قایل است. ما در این سفر، دربارة موضوعات فرهنگی، فنی، تجاری و سیاسی، با مقامات این کشور تبادلنظر خواهیم داشت.» رجوعکنید ← کتاب «هاشمی رفسنجانی، مصاحبههای سال 1374»، دفتر نشر معارف انقلاب،1396.