خاطرات روزانه / آیتالله هاشمی رفسنجانی/ سال 1374 / کتاب «مرد بحران ها»
دوشنبه 20 شهریور 1374 //15 ربیعالثانی 1416 11 سپتامبر 1995
عفت و یاسر و سارا، برای نامزدی همسر یاسر به رفسنجان رفتند و من به کارخانه ابزار بُرش در منطقه ساوجبلاغ، جهت پردهبرداری و شروع بهرهبرداری و گزارشهای توجیهی برای واحدهای ساخت تیغچه الماس و مته و قلاویز و مواد محافظ ابزار رفتم. صنعت باارزشی است که از ژاپن گرفتهاند و طرح به سازمان تأمین اجتماعی واگذار شده است. بعد از بازدید از واحدها و استماع توضیحات فنی و صحبت در جمع کارکنان[1]، با استماع خدمات تأمین اجتماعی، به دفتر مراجعت کردم.
جلسه برای ساخت هواپیما داشتیم. وزارت دفاع گزارش داد. پس از مذاکرات، قرار شد آنتوتوف، طرح جدید با مشارکت اوکراین را که اخیراً آقای [محمدحسن] تولایی، [قائممقام وزیر دفاع]، توافق کرده است، بگیریم و درعینحال مذاکره با روسیه هم برای ایلوشین ادامه یابد.
عصر و شب در دفترم کار کردم؛ برای اینکه موقع سفر کار مانده نداشته باشم. مقداری هم دربارة آذربایجان غربی مطالعه کردم. آقای فلاحیان، [وزیر اطلاعات]، گزارش مذاکرات با هیأت عراقی را داد که از موضع مثبت و قبول خواستههای ما در اجرای بیانیه 1975 الجزایر و مسایل دیگر اختلافی حکایت دارد. فاطی، [سرپرست انجمن همبستگی زنان ایران]، از پکن تلفنی صحبتکرد و در مورد محتوای سند کنفرانس جهانی زن سئوال داشت. شب تا ساعت دوازده بیدار بودم. در دفترم خوابیدم.
[1] - در بخشی از این سخنرانی آمده است: «تولیدات این شرکت از نیازهای جدی صنایع کشور است که تاکنون هم از خارج وارد میشد. با آغاز فعالیت این مجتمع علاوه بر تأمین نیازهای داخلی، صادرات نیز خواهیم داشت. ارزش فنی، علمی و تکنولوژیکی این واحد صنعتی، برای کشور بیشتر از ارزش اقتصادی آن است. به سبب نیازی که همه کشورهای جهان به تولیدات اینگونه واحدهای صنعتی دارند، پس از این جمهوری اسلامی ایران از نظر اقتصادی و سیاسی بهجایگاه خوبی در سطح بینالمللی خواهد رسید. افتتاح واحدهای تولیدی متعدد در کشور، موجب امیدواری و شادمانی مردم میشود. البته باید از دولت ژاپن به سبب همکاری خوبی که با جمهوری اسلامی ایران برای تجهیز و راهاندازی این مجتمع داشته است، تشکرکرد.» رجوعکنید ← کتاب «هاشمی رفسنجانی، سخنرانیهای سال 1374»، دفتر نشر معارف انقلاب، 1396.