خاطرات روزانه / آیت‌الله هاشمی رفسنجانی/ سال 1374 / کتاب «مرد بحران ها»
شنبه 26 فروردین 1374 // 14 ذیقعده 1415 //15 آوریل 1995
[آقای شاکر شاهدی]، سفیر یمن، برای خداحافظی آمد. از وضع بد اقتصادی و اختلافات حل نشده با عربستان سعودی و تحرکات عربستان، اظهار نگرانی داشت. آقای [حسین] صادقی از وزارت امورخارجه آمد. توضیح داد، دربارة علت اینکه یمنی‌ها، سفر آقای ناطق [نوری، رییس مجلس شورای اسلامی] را نپذیرفته‌اند و امیر قطر حاضر نشده با ایشان ملاقات کند و به همین دلیل، سفر به قطر لغو شده و کویت هم خبر را بد نقل کرده و ابتدا در مقابل اصرار ما که در قصرالضیافه اقامت شود، در یک ویلا برده‌اند و سپس آب قطع شده و هیأت، به ناچار برخلاف میل خود به هتل منتقل شده است.
دکتر [حسن] حبیبی[1]، [معاون اول رئیس جمهور] آمد. دربارة کارهای جاری صحبت شد. عصر آقای [علیمحمد] بشارتی، [وزیر کشور] آمد و گزارش حوادث ایام عید را داد. شورای عالی امنیت ملی جلسه داشت. دربارة امضای عهدنامه خلع سلاح هسته‌ای و کیفیت مواجهه با تحرکات اخیر آمریکا بحث و تصمیم‌گیری شد. به آقای فلاحیان گفتم، برای شناسایی عوامل شایعات اخیر، پیگیری کنند.
[1] - آقای حسن‌ابراهیم حبیبی (۱۳۱۵ - ۱۳۹۱)، سیاستمدار، حقوقدان و دولتمرد ایرانی بود. وزیر ارشاد دولت مهندس بازرگان، وزیر علوم و آموزش عالی و پس از آن وزیر دادگستری دولت مهندس میرحسین موسوی، اولین معاون اول رییس جمهور در هر دو دولت آیت‌الله هاشمی و دولت اولِ آقای خاتمی بود. دکتر حبیبی در رشتههای جامعه‌شناسی و حقوق در دانشگاه سوربون فرانسه تحصیل کرده بود و قبل از انقلاب، از اعضای فعال نهضت آزادی بود. او از جمله حقوقدانانی بود که پس از پیروزی انقلاب اسلامی، پیش‌نویس قانون اساسی جمهوری اسلامی را با استفاده از قوانین اساسی سایر کشورها تهیه کرد. او تا پایان عمر عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجمع تشخیص مصلحت نظام بود. دکتر حبیبی، عضو دیوان داوری بین‌المللی، رییس فرهنگستان زبان و ادب فارسی و مدیر گروه واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی نیز بود. آقای حبیبی در نخستین دوره انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۳۵۸ کاندیدا شد و مورد حمایت حزب جمهوری اسلامی هم قرار گرفت، اما شکست خورد. او در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۷۶ هم قرار بود به دعوت حزب کارگزاران سازندگی، نامزد ریاست‌جمهوری شود، اما با نامزدی آقای سیدمحمد خاتمی از سوی جناح چپ، از کاندیداتوری خودداری کرد تا آرای این جریان در برابر رقبا نشکند. دو سال پس از درگذشت وی، در سال ۱۳۹۳ نشان افتخار جهادگر عرصه فرهنگ و هنر برای سالها فعالیت فرهنگی به خانوادهاش اهدا شد.