خاطرات روزانه / آیت‌الله هاشمی رفسنجانی/ سال 1373 / کتاب «صبر و پیروزی»
پنجشنبه 19 خرداد 1373 //29 ذیحجه 1414 // 9 ژوئن 1994
اعضای انجمن اسلامی پزشکان آمدند. دکتر ولایتی توضیحات داد. می‌خواهند به‌مثابه شاخه پزشکی حزب جمهوری اسلامی سابق فعالیت کنند. من هم تشویقشان کردم.[1] جناح رادیکال هم انجمن اسلامی دیگری برای پزشکان تشکیل داده‌اند.
آقای [محمدعلی] نظران، [رییس کمیسیون اسرا] آمد. خواست که در مورد اسرای عراقی، به او اجازه داده شود که برای گرفتن امتیاز از عراقی‌ها، در ارتباط با اسرای خودمان در آنجا، سخت‌گیری بیشتری داشته باشد. مدعی است که هنوز اسیر زیادی از ما در دست عراقی‌هاست.
طراحان یک خودرو برای جمع‌آوری و حمل زباله، جرثقیل و اهداف دیگر از تبریز آمدند. ابتکار کامیونت چند منظوره را تحسین کردم و قول کمک دادم. گفتند شهرداری‌ها استقبال خوبی کردند.
عصر به خانه آمدم. بستگان برای عقد ازدواج دختر فاطی، اخوی‌زاده و فرزند حاج محمود صفریان، دایی‌زاده آمدند. عقد را بستم. برای شام ماندند. از رستوران بیرون، غذا خبر کردیم. دیر آوردند و ما با لطایف و شوخی‌های دوران سابق در نوق، کلی تفریح کردیم. دیروقت خوابیدم.
[1] - آقای هاشمی با رد جریان التقاط مارکسیسم و اسلام در گذشته و التقاط روشنفکری سرمایه‌داری و اسلام در حال حاضر که مبلغ مدعی فقدان کارآیی اسلام در دوران سازندگی و پیشرفت است، تأکید کرد: «اسلام به عنوان مکتبی اصیل و مستقل، در متن خود برخوردار از مجموعه‌های اصیل از قرآن، روایات، اجماع و عقل، بسیار پویا و متعالی در عصر شکوفایی است، در نظام جمهوری اسلامی ایران، دوران سازندگی ایران، دوران سازندگی و پیشرفت آغاز شده است. اکنون حساسیت و بغض دشمنان انقلاب اسلامی نیز بر کند کردن روند سازندگی کشور متمرکز شده است، ولی تمام آحاد مردم به‌ویژه نیروهای متخصص و آگاه باید با همکاری و جدیت، به‌دنیا ثابت کنند که اسلام مکتبی سازنده است و ایران می‌تواند با بهره‌برداری صحیح از امکانات (بالقوه خود کشوری نمونه و الگو را در میان کشورهای جهان سوم و در حال توسعه به‌جهان ارائه دهد. تشکل اسلامی پزشکان، باید در سیاست‌ها، روش‌های اجرایی و برنامه‌ها، صاحب‌نظر بوده و حضوری فعال داشته باشد و با تقویت جریان‌های سالم، در برخورد با حرکت‌های نادرست و غیراسلامی، روشی منتقدانه و اصلاحی در پیش گیرد.» رجوع‌کنید ← کتاب «هاشمی رفسنجانی، سخنرانی‌های 1373، دفتر نشر معارف انقلاب، 1395.