جمعه 5 اسفند 1373 //24 رمضان 1415 // 24 فوریه 1995
در منزل بودم. پیش از ظهر برای خطبهها مطالعه کردم. برای اقامه جمعه به دانشگاه تهران رفتم. راهپیمایی روز قدس هم بود. عفت هم شرکت کرد. خطبهای راجع به فلسطین ایراد کردم.[1]
عصر هم تا مغرب، کارهای مانده را انجام دادم و خیلی خسته شدم. امروز و دیشب کمی بارندگی داشتیم.
[1] - آقای هاشمی با تأکید بر مواضع اصولی جمهوری اسلامی ایران در قبال مسأله فلسطین، خطاب به قدرتهای جهانی گفت: «حرفهای خیرخواهانه ایران را جدی بگیرید. در اینجا یکعده تروریست تندرو حرف نمیزنند. زندگی غیرعادلانه را تحمیل نکنید و بدانید که از این راه صلح برقرار نمیشود. در اینجا کسانی حرف میزنند که در طول تاریخ نشان دادهاند که در فلسطین هم عادلانهترین روشها را در پیش گرفته است. در اینجا یک عده مردمی هستند که با قرآن که محورش رحمت و رأفت است، انقلاب کردند. حرف اساسی ما با کشورهای عرب و برادران عربمان است، اینهمه کشور با این همه جمعیت و منابع عظیم و متمول و غنی اسلامی، انصافاً در برابر فشارهایی که بر آنان وارد میکنند، بیعرضگی به خرج میدهند.» رجوعکنید← کتاب «هاشمی رفسنجانی، خطبههای جمعه 1373، دفتر نشر معارف انقلاب، 1395.