خاطرات روزانه / آیت‌الله هاشمی رفسنجانی/ سال 1373 / کتاب «صبر و پیروزی»
یکشنبه 4 اردیبهشت 1373 12 ذیقعده 1414 // 24 آوریل 1994
در گزارش‌ها، پایان مهلت اولتیماتوم ناتو علیه صرب‌ها در گوراژده و تحقق آتش‌بس قابل توجه است؛ اگر چه بوسنیایی‌ها قانع نیستند. آقای [محسن] عراقی، امام جمعه دزفول آمد. گزارش پیشرفت مقدمات کار برگزاری کنگره شیخ انصاری را داد و برای کنگره و کارهای فرهنگی دزفول استمداد کرد. همچنین در مورد مأموریت به لندن خواست که مسئولان ایرانی آنجا همکاری کنند.
دکتر [غلامعلی] افروز، [رییس دانشگاه تهران] آمد. از سوابق و افکار و خدمات خود تعریف کرد و از مزاحمت‌های رادیکال‌ها در دانشگاه تهران شکایت نمود و از سوءاستفاده‌های آنها گفت. برای انتقال یاسر صحبت شد؛ مایل است در دانشگاه تهران بماند.
آقای [علیرضا] مرندی، [وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی] و [محمدرضا] محمدی، [رییس سازمان بهزیستی] آمدند. دربارة مسائل بهزیستی و کارهای تکراری امدادی صحبت شد. سپس جلسه‌ای با حضور آقایان [محسن] نوربخش، [معاون اقتصادی رییس‌جمهور]، [مسعود روغنی] زنجانی، [رییس سازمان برنامه و بودجه]، [غلامحسین] کرباسچی، [شهردار تهران] و [علیرضا] مرندی داشتیم. دربارة پیش‌نویس لایحه تأمین اجتماعی مذاکره کردیم؛ قرار شد بحث در هیأت دولت ادامه یابد.
عصر در جلسه هیأت دولت، دربارة فروش ماشین‌های دولتی و مخالفت با ادغام وزارت جهادسازندگی با وزارت کشاورزی و آیین‌نامه‌های بودجه سال 1373 کل کشور تصمیم‌گیری شد.
شب میهمان رهبری بودم. دربارة گوراژده[1]، دستگاه قضایی، مجلس، تأمین اجتماعی، ادغام وزارت‌خانه‌ها - که رهبری موافق نیست- و نهضت آزادی -که می‌خواهند دسته‌جمعی به دفتر سازمان ملل برای بوسنی بروند- و سازمان تبلیغات اسلامی و تغییرات اخیر مذاکره داشتیم. دیر وقت به خانه رسیدم.
[1] - گوراژده، یکی از شهرهای بوسنی هرزگوین است. بهار 1373 در جنگ بالکان، علیرغم اینکه سازمان ملل، گوراژده را منطقهٔ امن اعلام کرده بودند، ارتش صرب به آن حمله کرد و مرم مسلمان شهر را به خاک و خون کشید. بعدها حاکمان جمهوری صربستان، به جرم جنایت علیه بشریت، در دادگاه بین‌المللی محاکمه و مجازات شدند.