خاطرات روزانه / آیتالله هاشمی رفسنجانی/ سال 1373 / کتاب «صبر و پیروزی»
دوشنبه 5 دی 1373 //22 رجب 1415 // 26 دسامبر 1994
جمعی از افراد نیکوکار که در ساخت مدارس کمک کردهاند - حدود سیصد نفر- آمدند. آقای دکتر [محمدعلی] نجفی، [وزیر آموزش و پرورش] گزارش داد. در فضیلت این گونه انفاق و ایثار حرف زدم.[1]
دکتر [حسن] حبیبی، [معاون اول رییسجمهور]، مهندس [عباس] آخوندی، [وزیر مسکن و شهرسازی] و جمعی دیگر، برای آخرین مشورت در مورد ساخت میهمانسرای دولتی پس از تعطیل شدن اجلاس کنفرانس اسلامی سران در تهران آمدند. طرحشان زیادی بزرگ بود؛ موافقت نکردم. قرار شد با تغییراتی، کوچک کنند.
ظهر فاطی آمد. برای ساخت صافی دیالیز و بعضی داروهای دیالیزیها تذکراتی داشت. عصر، کمیته بند سه [لایحه بودجه کل کشور] جلسه داشت. دربارة مقررات ارز حاصل از صادرات، پیشنهادی از طرف بانک مرکزی مطرح شد. بحث طولانی ولی ناتمام داشتیم.
به خانه آمدم. آقای [سیدمحمدکاظم] خوانساری، [سفیر ایران در لیبی]، از وزارت امورخارجه تلفنی گفت، آقای [معمر] قذافی، [رهبر لیبی]، میخواهد تلفنی تماس بگیرد؛ قبول کردم.
[1] - در بخشی از این سخنرانی آمده است: «با توجه به جایگاه ارزنده و معنوی مشارکت در امور خیریه و عامالمنفعه نزد خداوند، مشارکت افراد نیکوکار در احداث مدارس و کمک بهآموزش و پرورش که تعلیم وتربیت نسل آیندهساز کشور را بر عهده دارد، از مصادیق باقیات الصالحات و وسیلهای خوب برای رشد و کمال انسانهای وارسته و متقی است. این حرکت خیر، صرفنظر از تقویت و توسعه علم و دانش در کشور، آثار سازنده و معنوی بسیار زیادی برای افراد خیر و نیکوکار دارد. یکی از ماندگارترین (آثار کارهای نیک انسان، مشارکت در امر مدرسهسازی و کمک به تعلیم و تربیت در کشور است که با گذشت زمان خیرات و برکات آن نیز مضاعف و چند برابر میشود. اقدامات دولت در جبران کمبود فضاهای آموزشی در کشور، بسیار حائز اهمیت است، اما بهرغم تلاشهای انجام شده و افزایش چشمگیر کلاسهای درس، پس از انقلاب اسلامی، در بخش آموزش و پرورش، با توجه بهرشد جمعیت واجبالتعلیم، باید ایجاد فضاهای آموزشی در کشور شتاب بیشتری یابد. امید میرود تا پایان برنامه دوم توسعه، کمبود کشور در این بخش مرتفع شود.» رجوعکنید← کتاب «هاشمی رفسنجانی، سخنرانیهای 1373، دفتر نشر معارف انقلاب، 1395.