خاطرات روزانه / آیت‌الله هاشمی رفسنجانی/ سال 1373 / کتاب «صبر و پیروزی»
دوشنبه 21 شهریور 1373 5 ربیع‌الثانی 1415//12 سپتامبر 1994
تا نزدیک ساعت ده صبح، در منزل، به انتظار رسیدن وقت ملاقات دوم با هیأت پاکستانی، دربارة تاریخ عثمانی‌ها مطالعه می‌کردم. ملاقات، به‌خاطر تمام نشدن بحث کمیسیون‌ها، یک ساعت به تأخیر افتاده بود.
ساعت ده به اقامتگاه سعدآباد رسیدیم و بلافاصله دور دوم مذاکره شروع شد. کمیسیون‌ها دربارة توافق در امر گاز و نفت و تجارت گزارش دادند و من و آقای لغاری، جمع‌بندی کردیم و جلسه را ختم نمودیم که به فرودگاه برویم. معلوم شد، مدتی وقت لازم است که اسناد برای امضا آماده شود. او به اقامتگاه رفت.
من و دکتر ولایتی و آقازاده، مقداری در چمن‌های سعدآباد قدم زدیم و دربارة نفت و گاز و سفر به هند و مسأله کشمیر و تحریکات آمریکا برای ایجاد اختلاف بین ایران و قطر، در خصوص سهم حوزه گاز مشترک، صحبت کردیم.
معلوم شد تهیه اسناد، هنوز یک ساعت دیگر وقت لازم دارد؛ توافق شد که ساعت چهار بعد از ظهر بروند. گفتم ناهارشان را تهیه کردند و من به دفترم رفتم.
رؤسای دانشگاه‌ها و وزیر و معاونان وزارت فرهنگ و آموزش عالی آمدند. کمبودها و
نیازهای ارزی و ریالی را گفتند. دلداریشان دادم و وعده جبران کمبودها و ترمیم حقوق‌ها و تقویت دانشگاه که راضی رفتند. ناهار را در دفترم صرف کردند.
عفت هم برای بدرقه خانم‌های همراه رییس‌جمهور پاکستان، به سعدآباد رفته بود و به‌خاطر تأخیر در حرکت، به دفتر من آمد و گفت به اقامتگاه، تعداد زیادی فرش و جواهرات برای خرید میهمانان آورده بودند که آنها خریدهای قابل‌توجهی داشته‌اند.
ساعت چهار به دفتر آمدند و توافقنامه‌ها امضا شد. با هم به سوی فرودگاه رفتیم. در مسیر، دربارة خطر انهدام تأسیسات انرژی هسته‌ای پاکستان توسط اسراییل یا هند به تحریک آمریکا صحبت شد؛ در این خصوص حرف آقای [یوسف‌بن] علوی، وزیر امورخارجه عمان که در مذاکره با دکتر ولایتی، این خطر را به عنوان اطلاع مطرح کرده بود، به او گفتم. تشکر کرد. از اظهارات آقای نوازشریف در مورد داشتن بمب اتمی که باعث فشار زیاد بر پاکستان شده ناراحت بود و نیز به‌خاطر اینکه بناست وزیر انرژی آمریکا، با جمع زیادی از سرمایه‌داران آمریکایی به زودی برای شرکت در طرح تولید هفت هزار مگاوات برق که در برنامه پاکستان است، به پاکستان بروند و امید داشت که روابطشان با آمریکا بهتر شود؛ گرچه مدعی بود، اکنون روابط خیلی تیره است.
پس از مصاحبه[1] و بدرقه رسمی و حرکت میهمانان، به دفتر برگشتیم. تا ساعت نُه شب، کارها را انجام دادم و به خانه آمدم. کسی در خانه نبود. حاضری خوردم. خاطرات را نوشتم و خوابیدم.
[1] - در بخشی از این مصاحبه آمده است: «زمینه‌های بسیار وسیع برای همکاری‌های دو کشور ایران و پاکستان وجود دارد و من نتایج مذاکرات تهران را به ویژه در بخش انرژی مثبت ارزیابی می‌کنم. دستیابی به این حجم گسترده از توافقات میان ایران و پاکستان، حاکی از اراده و خواست مسئولان و مردم دو کشورِ دوست، همسایه و مسلمان برای توسعه همکاری‌هاست.» رجوع‌کنید← کتاب «هاشمی رفسنجانی، مصاحبه‌های سال 1373، دفتر نشر معارف انقلاب، 1395.