شنبه 7 فروردین 1372   |3 شوال 1413 27 مارس 1993

بعد از نماز و مقداری قدم‌زدن در ساحل دریا و استماع اخبار و مطالعه گزارش‌ها، همراه عفت و والده و همشیره، قبل از دیگران صبحانه خوردیم. آقایان میرزاده، زنگنه، فروزش، شمخانی، رضایی، واعظی و یزدان‌پناه آمدند. مقداری دربارة سطح معافیت‌های گمرگی بنادر آزاد کیش مذاکره شد. مقداری هم دربارة کارهای پیشگامان سازندگی صحبت کردیم.

 به آقایان فروزش و زنگنه دستور دادم، سریعاً دستور و برنامه‌ای برای اجازه دادن به مردم برای ایجاد بندهای کوچک در مسیر دهنه‌های کوچک کوهستانی برای مهار آب‌های فصلی و استفاده از اراضی موات زیردست تهیه کنند.

دسته جمعی سوار لندی‌کرافت[1] سپاه شدیم؛ با مسافربری‌کردن آن در خدمت حمل و نقل کیش قرار گرفته است. ساعتی در دریا گشتیم و ضمن گشت با همراهان مذاکراتی داشتم. آقای شمخانی، [فرمانده نیروی دریایی]، گزارش کارهای اقتصادی و سرویس‌دهی از امکانات نداجا=[نیروی دریایی ارتش] برای بخش‌های دیگر را گفت. از حمل و نقل دریایی، هوایی و خدمات مهندسی، مجموعاً سالیانه حدود 200 میلیون تومان درآمد دارند که صرف امور عمرانی نیز می‌شود. برای واگذاری اراضی نداجا در سیرجان و خرمشهر و ساختمان نیمه‌تمام نداجا در تهران اعلام آمادگی کرد.

آقای [محسن] رضایی برضرورت اصلاح نیروهای مسلح و تعدیل مواضع سیاسی نظام برای تسریع در سازندگی گفت. آقای میری از طرح توسعه اسکله ‌ارتش به جای ایجاد اسکله جدید گفت. در اسکله مشاهده شد که جایگاه بارگیری اختصاصی شناورهای والفجر خالی است و اجازه استفاده به شناورهای سپاه نمی‌دهند با توجه به صرفه‌جویی زیاد در رفت و آمد و هزینه، گفتم مشترکاً استفاده کنند. یاسر هم در سفر دریایی با جت‌اسکی ما را همراهی می‌کرد.

عصر مقداری در دریا شنا کردم. نزدیک غروب به سوی تهران پرواز کردیم. تأخیر فائزه و بعضی همراهان در حضور هنگام پرواز، باعث اوقات تلخی و شرمندگی‌ام نزد همراهان شد و پرواز مدتی به تأخیر افتاد.