خاطرات روزانه / آیتالله هاشمی رفسنجانی/ سال 1372 / کتاب «صلابت سازندگی»
دوشنبه 4 بهمن 1372 | 11 شعبان 1414 24 ژوئن 1994
اعضای گروه بهداشت کودکان [سازمان همکاری اقتصادی] اکو، شامل چند وزیر و سطوح دیگر آمدند. آقای دکتر [علیرضا] مرندی، [وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی] و وزیر بهداری پاکستان حرف زدند. من هم در خصوص اهتمام به تغذیه و اهمیت بهداشت و آموزش کودکان صحبت کردم.[1]
[آقای شاپور مرحبا]، نماینده، فرماندار و امام جمعه آستارا آمدند. گزارش وضع و نیازها را دادند. از اقدامات عمرانی دولت و تحرک اقتصادی شهرستانشان و از باز شدن مرزها با جمهوری آذربایجان تشکر داشتند. برای ساحلسازی و ساخت امکانات توریستی استمداد کردند. امام جمعه از کمکهایم برای تأسیس مدرسه علمیه خوشحال بود. [آقای سید فتحالله حسینی]، نماینده و [ماموستا ملأ قادر قادری]، امامجمعه پاوه آمدند. از خدمات انقلاب به منطقه کردنشین و بهبود شرایط زندگی مردم قدردانی کردند و از اینکه بنیاد شهید، امامجمعه را از مسئولیت بنیاد پاوه برکنار کرده، شکایت داشتند و کمک خواستند.
[آقای سیدحسین حسینی شاهرودی]، نماینده و روحانیون شاهرود آمدند و برای تبدیل ادارات شهر به ادارهکل و ساخت فرودگاه و... استمداد کردند. جمعی از نمایندگان آذربایجان آمدند. از توجه بیشتر در برنامه به آذربایجان و کم شدن عقب ماندگی استان تشکر کردند و خواستار ادامه سیاست و حمایت بیشتر و سفر من شدند. گفتند در مجلس از بودجه دولت دفاع میکنند. ظهر عفت و محسن آمدند.
عصر جلسه شورای عالی اقتصاد داشتیم. شب نمایندگان مجلس و وزیران، میهمانم
بودند. چند نفر نماینده دربارة بودجه سال 1373 صحبت کردند. من هم صحبت کردم و به ابهامات اظهار شده، جواب دادم. سپس شام صرف شد. ساعت ده شب به خانه آمدم.
[1] - آقای هاشمی با اظهار نگرانی از وضعیت بهداشتی کودکان به ویژه در کشورهای جهان سوم بهدلیل برخوردار نبودن از حمایتهای بینالمللی و فقدان آموزش، بهداشت و تغذیه مناسب، ضرورت تلاش جمعی برای برخورد جدی و اساسیتر سازمان جهانی بهداشت و دستاندرکاران امور بهداشتی کشورها را با این مشکلات مورد تأکید قرار داد. ایشان با اشاره بهوضعیت خاص مردم مسلمان کشورهای افغانستان، بوسنی و هرزگوین و آذربایجان، بر همکاری مشترک یونیسف، سازمان بهداشت جهانی و کشورهای عضو این سازمانها برای کمک بهاین کشورها به عنوان کاری مقدس و با ارزش تأکید کرد. در بخشی از این سخنرانی آمده است: «کودکان سرمایه مهم کشورها بهشمار میروند و باید با استفاده از تجربههای علمی، فنی موجود در دنیا، برای آینده آنان در بخش بهداشت و سلامت برنامهریزیهای جدی شود.» رجوعکنید ← کتاب «هاشمی رفسنجانی، سخنرانیهای سال 1372، دفتر نشر معارف انقلاب،1394.