خاطرات روزانه / آیت‌الله هاشمی رفسنجانی/ سال 1372/ کتاب «صلابت سازندگی»

یکشنبه 18 مهر 1372  | 23 ربیع الثانی 1414 10 اکتبر 1993

با صدای اذان صبح بیدار شدم و دیگر نخوابیدم. تخت هم خوب نبود و شب را خوب نخوابیده بودم. به محل سد شهید یعقوبی پرواز کردیم. شرکت سابیر می‌سازد. توضیحات دادند. از پیشرفت کار بازدید کردیم. سرعت عمل خوب است. اگر اعتبارات را زیاد کنیم، زودتر از موعد تکمیل می‌شود. طراحی، اجرا و مصالح، همگی ایرانی است. مردم روستاهای اطراف جمع شده بودند. برایشان صحبت کردم.

به بخش رُشتخوار رفتیم. در برنامه نبود، ولی چون شیعه‌اند و ممکن بود رفتن به خواف و نرفتن به آنجا، تأثیر نامطلوب بر آنها داشته باشد، پذیرفتم. [آقای حبیب‌الله حبیبی]، نماینده شهر خیرمقدم گفت و من صحبتی در مورد سیاست محرومیت زدایی نمودم.[1]

به سوی کاشمر پرواز کردیم. نماینده شهر در راه توضیحات داد. در ورزشگاه جمعیت عظیمی گرد آمده و خیابان‌ها هم مملو از جمعیت بود. بیشتر دانش‌آموزان را در خیابان نگه داشته بودند. امام جمعه و نماینده شهر صحبت کردند و خواسته‌ها را طرح نمودند. من هم در مورد پذیرش خواسته‌ها و تحلیلی از مبارزات مرحوم [سیدحسن] مدرس و ثمرات آن، مفصل صحبت کردم.[2]

به سوی مرقد شهید مدرس رفتیم. در خیابان هم با احساسات پُرشور مردم مواجه بودیم. قبور شهدا و مدرس را زیارت کردیم و از نمایشگاه فرش جهادسازندگی در مصلای شهر بازدید نمودیم. در مسیرمان به محل هلی‌کوپترها، دچار راه‌بندان تراکم جمعیت شدیم که باعث تأخیر در برنامه‌های بعد از ظهر شد.

ساعت دو و نیم بعد از ظهر در اردوگاه «گل‌ملکان» در شمال‌غربی مشهد فرود آمدیم. نماز و ناهار و استماع مطالب فرماندار و امام جمعه و نماینده چناران، در خصوص مشکلاتی که چناران با آستان قدس به خاطر موقوفه بودن اراضی‌اش دارد و نیازهای شهر را شنیدیم. مدیر شهر جدید گلبهار از رکود کارش و عدم وجود مشتری زمین و خانه گفت.

 به سوی چناران پرواز کردیم. کنار ورزشگاه که مملو از جمعیت بود، فرود آمدیم. قرآن و سرود و خیرمقدم عوامانه امام‌جمعه و سخنرانی کوتاه که برای رسیدن به برنامه بعدی مختصر کردم.[3] به سوی محل طرح راه‌آهن مشهد - سرخس پرواز کردیم. مراسمی داشتند. چون غروب نزدیک بود و هلی‌کوپترها نمی‌توانستند پرواز کنند، به سرعت برنامه ریل‌گذاری را افتتاح کردیم و از پنج کیلومتر خط ساخته شده و کیفیت بالاست‌ریزی[4] و کارگاه‌ها را دیدن کردیم.

نزدیک مغرب، با هوای گرگ و میش به فرودگاه مشهد پرواز کردیم. بعد از اذان رسیدیم. در اقامتگاه بعد از استراحت، استحمام کردم و موارد مصاحبه را یادداشت نمودم. عفت هم آمد. سپس به حرم مقدس برای مراسم غبارروبی و تخلیه پول‌های ضریح مقدس رفتیم. قبلاً خود آقایان انجام داده بودند و من برای پاک‌کردن غبارهای داخل ضریح کمک کردم. دو رکعت در داخل ضریح خواندم و بیرون آمدم.

به خاطر عدم امکان تمیزکردن فضای بین دو ضریح، مقدار زیادی سوسک و حشرات دیگر جمع شده بودند که برایم غیرقابل تحمل بود. به آقای طبسی گفتم ضریح را برای آینده اصلاح کنند؛ معلوم شد شبهه در تغییر ضریح دارد که تأکید زیاد بر عدم شبهه کردم.

بعد از شام، مصاحبه رادیو تلویزیونی برای نتایج سفرم انجام شد.[5] سپس با آقای طبسی دربارة رفع مشکلات شهر چناران مذاکره و تفاهم شد. آقای غرضی برای هزینه‌های اطراف حرم استمداد کرد.