خاطرات
  • صفحه اصلی
  • خاطرات
  • خاطرات روزانه / آیت‌الله هاشمی رفسنجانی/ سال 1372/ کتاب «صلابت سازندگی»

خاطرات روزانه / آیت‌الله هاشمی رفسنجانی/ سال 1372/ کتاب «صلابت سازندگی»

  • شنبه ۳ مهر ۱۳۷۲

شنبه 3 مهر 1372  | 8 ربیع الثانی 1414 25 سپتامبر 1993

 

بوی شکست مخالفان یلتسین در روسیه و شکست دولت گرجستان در سوخومی، [مرکز جمهوری آبخاز]، از سوی تجزیه‌طلبان آبخازی به مشام می‌رسد.

ساعت نُه و نیم صبح، [آقای یوسف بن علوی]، وزیر امور خارجه عمان آمد. بیشتر دربارة مسأله فلسطین صحبت شد. خواست که اقدام اعراب در سازش با اسراییل را توجیه کند؛ نپذیرفتم و سرانجام قبول کرد که از موضع ضعف، برخلاف حق، اقدام شده و به نوعی ما را نصیحت می‌کرد که خیلی تند نرویم. مدعی است که سوریه و لبنان هم به زودی به توافق می‌رسند و ما تنهاییم و دنیا مخالفت را تحمل نمی‌کند. خواست که مطمئن شود، اقدامی عملی علیه کشورهای عربی نمی‌کنیم؛ گفتم بنای اقدامی عملی نداریم و نظرمان را هم مخفی نخواهیم کرد. از کشورهای عربی انتقاد کردم که از قدرت خود برای فلسطین بهره نمی‌گیرند.

جمعی از خانواده‌های چند شهید داده آمدند. برایشان صحبت کردم.[1] گله‌هایی از قوه قضاییه مطرح کردند. نامه‌های فراوانی دادند و بحق توقعات زیادی دارند.

آقای [فریدون] وردی نژاد آمد. گزارش کار خبرگزاری جمهوری اسلامی و همچنین طرح ارائه اخبار به صورت رادیویی و تلویزیونی و بولتن‌های عمومی و تأسیس روزنامه‌ای که اُرگان دولت هم باشد، به منظور پُرکردن وقت مردم با اخبار صحیح و گرفتن زمینه سوءاستفاده رسانه‌های بیگانه را داد و برای امکانات کمک خواست. تذکراتی دادم.

آقای [محمدباقر] نویسی آمد. اظهار ادب کرد و گله لطیف از اینکه با معاونت سیاسی وزارت کشور او موافقت نکرده‌ام؛ توجیه‌اش کردم و ظاهراً راضی رفت. آقای [عبدالمجید] معادیخواه [رییس بنیاد تاریخ انقلاب اسلامی] آمد. پیشنهادهایی برای تدوین تاریخ انقلاب داشت.

عصر آقای [حسین] شیخ‌الاسلام، [معاون عربی آفریقای وزارت امور خارجه] آمد. گزارش سفر به سوریه و مذاکره با آقای [حافظ] اسد و [عبدالحلیم] خدام و حزب‌الله لبنان و گروه‌های فلسطینی را داد. دکتر ولایتی آمد و برای سفر به نیویورک، جهت شرکت در اجتماع سالانه مجمع عمومی سازمان ملل کسب نظر کرد.

آقای علی حجتی کرمانی آمد. اظهار خوشحالی کرد از اینکه از طریق [آیین‌نامة] خُبرگان بدون مدرک، در دانشگاه به مرتبه استادیاری رسیده است. برای ادای دین و فرصت مطالعاتی کمک خواست.

آقای [سیدمحمدباقر] حکیم، [رییس مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق] آمد. راجع به عراق و وضع معارضان و خشک شدن هورها و کم بودن کمک ایران و عدم تحرک آقای [علی] آقامحمدی، [رییس کمیته عراق] گفت. معتقد است که آمریکا هنوز مصمم به حذف صدام است. خواستار تحسین رابطه با کردهای عراق شد. گفتم اگر جلوی ضدانقلاب ما را بگیرند، خوب است. وعده کمک دادم.

شب آقای [سیدحسین] موسویان از آلمان تلفنی گفت، برای حل مسأله بدهی‌های معوقه، بعد از صحبت تلفنی من با آقای [هلموت] کهل، [صدراعظم آلمان]، پیشرفت کرده‌اند.

 

 

[1] - در بخشی از این سخنرانی آمده است: «در روی این کره خاکی، بسیار اندک هستند، کسانی که تنها فرزند و یا چند نفر از عزیزان خود را در راه خدا قربانی کنند و این سعادتی است که نصیب همه نمی‌شود. خداوند این قربانی‌ها و مجاهدت‌ها را فراموش نمی‌کند و قطعاً این همه فداکاری ذخیره‌ای الهی و تمام نشدنی برای عالم بقا و آخرت خواهد بود. خانواده‌های شاهد امروز همانند گذشته به انقلاب، نظام و رهبری وفادار بوده و در راه فرزندان خود گام برمی‌دارند و همواره مشعلی روشنگر برای هدایت جامعه به سوی تعالی و سعادت اُخروی هستند. باید به کسانی که توانسته‌اند در راه خدا و احیای ارزش‌ها و استقرار قوانین الهی، در جامعه سرمایه‌گذاری کنند، تبریک گفت و به ‌آنها به‌عنوان سرمایه‌ای گران‌بها و به دیده احترام نگریست. وظیفه تمام مسئولان و دستگاه‌های اجرایی کشور، این است که رسیدگی به‌امور خانواده‌های معظم شهدا را در اولویت قرار دهند و هم‌اکنون نیز تلاش بسیاری می‌شود تا دین خود را در ادای حقوق آنها انجام دهیم.» رجوع‌کنید ← کتاب «هاشمی رفسنجانی، سخنرانی‌های سال 1372، دفتر نشر معارف انقلاب،1394.