شنبه 20 شهریور 1372 | 23 ربیع الاول 1414 11 سپتامبر 1993
[آقای سید همایون علیزاده]، سفیر جدیدمان در لبنان آمد. در مورد مسائل جاری مقاومت در جنوب لبنان و فلسطین راهنمایی خواست. [آقای علی سرمدی راد]، سفیرمان در اُروگوئه آمد. در مورد همکاری بیشتر تجاری و اقتصادی و دعوت رئیس جمهور به ایران گفت. [آقای محمد بهشتی منفرد]، سفیرمان در اتیوپی آمد. اوضاع آنجا را پس از استقلال اریتره و تقاضای آنها برای فروش نفت با تسهیلات را گفت و توضیحی از سومالی داد. [آقای حسن امینیان]، سفیرمان در امارات [متحده عربی] آمد. با توجه به لغو سفر وزیر امورخارجه امارات که بنا بود این روزها به ایران بیاید، به خاطر اینکه از پیش نتوانسته موافقت ما را در خصوص اعلان قبلی اینکه «هدف سفر مذاکره دربارة جزایر است» به دست بیاورد، برای کیفیت برخورد نظر خواست. گفتم بگوید این را بهانهجویی میبینیم و اِلا چه لزومی داشت که قبلاً گفته شود. کسی مانع صحبت شما نخواهد شد، منتها ما جوابهای محکم داریم که هنگام مطرح شدن خواهیم گفت. [آقای محمدرضا نوری شاهرودی]، سفیرمان در لیبی آمد. اوضاع آنجا را گفت و خواست که مطبوعات، اظهارات خبر قذافی را پخش کنند و هیأتهای بیشتری به لیبی بروند؛ موافقت کردم.
دکتر [حسن] حبیبی آمد. دربارة امور جاری کشور مذاکره شد. عصر سلمانی برای اصلاح آمد. دکتر ولایتی آمد. دربارة شرایط جدید عراق و فلسطین پس از توافق ساف و اسراییل، مسائل جزایر و لغو سفر حمدان و عراق و مسأله عُمره و حج و معاونت و قائم مقام وزارت امورخارجه مذاکره شد. در خصوص پیام سفیر سومالی در پاکستان، گفتم بی جواب بماند.