خاطرات روزانه / آیت‌الله هاشمی رفسنجانی/ سال 1372 / کتاب «صلابت سازندگی»
پنجشنبه 4 شهریور 1372 | 7 ربیع الاول 1414 26 آگوست 1993
[آقای سعد مصطفی مُجبر]، سفیر لیبی آمد و نامه آقای [معمر] قذافی، [رهبر لیبی] را در مورد تهدیدهای اخیر آمریکا و انگلیس و فرانسه و اولتیماتوم تشدید محاصره اقتصادی در صورت عدم تحویل متهمان اسقاط هواپیما برای محاکمه در آمریکا و انگلستان آورد. در این نامه از موضع زورگویانه غربی‌ها انتقاد شده و برای رفع شر آنها استمداد کرده است. وقت خصوصی خواست و تقاضا نمود که مشکل ناپدید شدن آقای سید موسی صدر[1] را که مشکل لیبی در رابطه با لبنان و شیعیان شده حل کنیم. دلداریشان دادم و گفتم اگر تسلیم خواسته آنها بشوند، در مواجهه با مسائل متهم‌تر خواهند شد.
آقای [حسین] موسویان، سفیرمان در آلمان آمد. گزارش کار داد و از ضعف عملکرد بانک مرکزی در اداره تعهدات خارجی و برخورد مناسب برای حل مشکلی که خودشان به وجود آورده‌اند، انتقاد کرد و گفت امکان حل است. اجازه دادم که پیگیری کند. در مورد سفر به برونئی همراه یاسر پرسید. گفتم بی تناسب است و باید سفرای ذیربط در آنجا باشند.
آقای [سید حسن] ربانی، نماینده رهبری در سیستان و بلوچستان برای اهل سنت آمد. نظراتی در مورد کیفیت برخورد با اهل سنت از طریق کنترل مولوی‌ها و تحویل گرفتن ریش سفیدها و کنترل انتخاب نماینده‌های مجلس و جذب بیشتر جمعیت غیربومی و پرورش نیروهای وفادار بومی برای مسئولیت‌ها و ضرورت هماهنگی بخش‌های مختلف نظام برای اجرای این سیاست ارائه داد.
اعضای کمیسیون تولید آمدند. تسهیلاتی برای ورود مواد و قطعات تولیدی و تأمین نقدینگی صنایع گرفتیم. وزرای صنعتی با بانک مرکزی و وزارت اقتصاد اختلاف نظر دارند.
تلفنی به [آقای ولایتی]، وزیر امور خارجه گفتم می‌توانند برای عبور رزمندگان افغانی به آذربایجان اقدام کنند. دو طرف خواسته‌اند، سلاح و مهمات بدهند و برای حفاظت سایت سد خداآفرین در آذربایجان در مقابل ارامنه اقدام کنند. آقای فروزنده، [وزیر دفاع]، اطلاع داد که معامله سی میلیون دلاری سلاح و مهمات با آذری‌ها انجام شده است.
عصر سری به منزلمان در جماران زدم. عفت تنهایی مشغول چیدن اسباب خانه بود؛ کمی کمک‌اش کردم. کار مشکلی دارد. شب بستگان میهمانمان بودند.
[1] - امام موسی صدر، (متولد ۱۴ خرداد ۱۳۰۷ در قم)، مرجع دینی و سیاسی شیعیان بود که پس از هجرت از ایران به لبنان، مجلس اعلای شیعیان لبنان را تأسیس کرد و رهبری فکری و سیاسی شیعیان این کشور را عهده‌دار شد. او در ۹ شهریور ۱۳۵۷، طی سفری رسمی به لیبی به دعوت معمر قذافی، ناپدید شد. در حالی که بسیاری گزارش‌ها حاکی از قتل او در همان زمان توسط قذافی است، برخی گزارش‌ها حاکی از وجود او در زندان‌های لیبی بوده است. وزیر اطلاعات سرهنگ قذافی، در شهریور ۱۳۹۱ فاش کرد که امام موسی صدر در سفرش به لیبی در سال ۱۳۵۷ پس از مشاجره‌اش با قذافی به دستور قذافی به شهادت رسیده است.