خاطرات روزانه/ آیت الله هاشمی رفسنجانی/ سال 1370/ کتاب سازندگی و شکوفایی
شنبه 10 فروردین 1370 | 13 رمضان 1411 30 مارس 1991
ساعت هشت و نیم صبح به دفترم رسیدم. در گزارش‌ها، خبر دست به دست شدن شهر کرکوک بین ارتش عراق و گروه‌های کرد معارض است. دکتر [سیدمحمدرضا] هاشمی گلپایگانی، [دبیر شورای عالی اقلاب فرهنگی]، برای دستور جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی آمد.
آقایان سید عبدالصاحب، پسر آیت‌الله خویی و [سید مرتضی] حکمی، داماد ایشان آمدند. از ماجرای بازداشت آیت‌الله خویی و خانوادة ایشان و اعزام به بغداد و مواجهه با صدام و سپس عودت ایشان به کوفه، تحت الحفظ و مصاحبه با خبرنگاران خارجی و ادامه بازداشت اعضای خانواده، منجمله پنج زن در بغداد و تأکید بر اجبار و ارعاب زیاد به خود و فرار پسر دیگرشان به عربستان سعودی گفتند. از فروکش کردن تبلیغات به نفع ایشان در رسانه‌های ایران پس از مصاحبه گله کردند.
گفتم قصد تضعیف نبوده است. صرفاً خبرنگاران با از دست دادن انگیزه، کمتر حرف می‌زنند. وعده دادم، باز تبلیغات را زیاد کنیم و از طرق مختلف به صدام فشار بیاوریم. همچنین از حذف آن بخش از بیانیه آیت‌الله گلپایگانی در صداوسیما ، که مربوط به آیت‌الله خویی بوده، اظهار گله کرد؛ گفتم باید جبران شود. به صداوسیما تذکر دادم که دوباره کل بیانیه را پخش کنند.
آقایان [حمید] میرزاده، [معاون اجرایی رییس جمهور] و [عبدالحسین] وهاجی، [وزیر بازرگانی]، برای مسایل تجارت در کیش آمدند. قرار شد امتیازاتی داده شود. آقای سید محمد باقر و آقای سید عبدالعزیز حکیم آمدند. گزارش وضع عراق و مبارزات مردم را دادند و از ضعف پشتیبانی سپاه گله داشتند. دربارة طرح‌های گوناگون ادامه نبرد و حرکات سیاسی، نظر خواهی کردند. آنها اجازه گرفتند که با آمریکا وارد مذاکره شوند.
یکی از محافظان که متهم به ورود غیر مجاز به دفتر من است و به حفاظت اطلاعات سپاه معرفی شده، آمد. ناراحت بود و عذرخواهی و تقاضای عفو کرد. گفتم بالاخره باید حقیقت مطلب معلوم شود، ولی کمک می‌کنم که ایذایی رخ ندهد.
عصر شورای عالی امنیت ملی جلسه داشت. اجازه داده شد که به منافقین [= سازمان مجاهدین خلق] در عراق ضربه زده شود و کمک به معارضین [صدام] در حد فعلی ادامه یابد.
شب به همراه احمدآقا با رهبری جلسه داشتیم. دربارة مباحث جلسه عصر شورای عالی امنیت ملی مذاکره کردیم؛ مورد تایید رهبری قرار گرفت.