خاطرات روزانه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی؛ سال 1370؛ کتاب سازندگی و شکوفایی
یکشنبه 15 اردیبهشت | 20 شوال 1411 5 می 1991
ساعت هفت و نیم به دفترم رفتم و تا ساعت نُه صبح کار کردم. به دانشگاه تهران رفتم؛ در سمینار سالگرد شهادت آیت‌الله مطهری سخنرانی کردم[1] و به سئوالات
دانشجویان پاسخ دادم. تا ظهر بقیه گزارش‌های روزهای سفر را خواندم.
عصر آقای [مصطفی] پورمحمدی از وزارت اطلاعات آمد و گزارشی از احتمال وقوع کودتا در عراق داد و سرنخ آن را که برای جلب نظر ما به ما مراجعه کرده، [معرفی کرد]. گفتم اطلاع بیشتری کسب کند.
در جلسه هیئت دولت شرکت کردم. شب مهمان رهبری بودم. درباره خریدهای ویژه از کره شمالی، انتخابات شوراها، دادستانی کل، اعضای جدید مجمع تشخیص مصلحت، عمل جراحی ایشان و مسائل اقتصادی کشور و... مذاکره کردیم. دیروقت به خانه رسیدم.
[1]- در بخشی از این سخنرانی آمده است: «درس امام در حوزه علمیه قم بسیار مؤثر بود. بیشتر از همه آیت‌الله مطهری از افکار امام استفاده کردند. نفس امام مستقیماً به شهید مطهری رسید. اینها از شاگردان ویژه امام بودند. افکار امام در فلسفه، در مسایل اجتماعی، در فقه و در اصول، کاملاً استاد مطهری را صیقل داده بود. این مجموعه افکار یک انسانی مثل ایشان، با افراد دیگری شبیه، نزدیک، با فاصله از دوره ایشان ساخته بود که در دوران این ده سال بین 1330 تا 1340 که دوران شروع مبارزات روحانیت از زمان امام است، بسیار کارساز بود.» رجوع کنید ← کتاب «هاشمی رفسنجانی، سخنرانی های سال 1370»، دفتر نشر معارف انقلاب، 1392