خاطرات
  • صفحه اصلی
  • خاطرات
  • خاطرات روزانه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی؛ سال 1370؛ کتاب سازندگی و شکوفایی

خاطرات روزانه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی؛ سال 1370؛ کتاب سازندگی و شکوفایی

  • یکشنبه ۴ اسفند ۱۳۷۰

یکشنبه 4 اسفند |  19 شعبان 1412 23 فوریه 1992

 

 ساعت هشت صبح به دفترم رسیدم. کارهای عقب مانده را انجام دادم. [آقای ارلینگ هاریلد نیلسون]، سفیر جدید دانمارک برای تقدیم استوارنامه آمد. [آقای کنستانتین ماسیک]، معاون نخست‌وزیر اوکراین آمد. دو نامه از رئیس‌جمهورشان، مبنی بر درخواست تسریع در توسعه روابط و کمک برای نجات حدود هشتاد اسیر جنگیشان در افغانستان آورد.

در خصوص اراده سرمایه‌گذاری کلان برای احداث خط لوله نفت و گاز از ایران، با توجه به داشتن خطوط مناسب از روسیه توضیح خواستم که گفت برای نجات از وابستگی انحصاری به منابع انرژی روسیه که روابط با آن‌ها مطمئن نیست و امکانات فراوان برای احداث خط لوله که دارند.

آقای دکتر ولایتی، برای سفر به آذربایجان و ارمنستان برای میانجیگری توضیح داد. به دانشگاه صنعتی شریف رفتیم. با کادر علمی و مدیران ملاقات داشتیم. دکتر [علی‌اکبر] صالحی، [رئیس دانشگاه شریف]، گزارش و پیشنهادهایی داد. من هم صحبت کوتاهی کردم. از مسجد در حال ساخت و از مرکز جهاد دانشگاهی و طرح‌های تحقیقاتی و امکانات‌شان بازدید و تأییدشان کردم.

بعد از اذان به سالن بزرگ محل دانشجویان رفتم. نماز جماعت و خیرمقدم و سخنرانی[1] من و جواب سئوالات؛ جلسه پرشوری بود. ساعت دو ونیم بعد از ظهر به

دفترم رسیدم. ناهار خوردم و استراحت کردم.

عصر هیئت دولت جلسه داشت. بحث در مورد تراز فیزیکی بود. شب میهمان رهبری بودم. توضیحی از برنامه سفر ایشان به قم شنیدم. از نحوه ملاقات با آیتالله گلپایگانی و فیلمی که [در تلویزیون] منتشر شده، ناراضی بودند. درباره مسائل اکو و مذاکرات با سران اعضای سازمان و نتایج مذاکرات و مسائل عراق مذاکره کردیم. قرار شد آقای [احمد] جنتی به ائمه جمعه موقت قم اضافه شود.

 

 

[1] - در بخشی از این سخنرانی آمده است: «اگر ما بتوانیم مسیر خود را با حفظ آرمان‌های خود ادامه دهیم، از کشورهای پیشرفته دنیا خواهیم شد. انقلاب اسلامی روند تکاملی خود را طی می‌کند و از بسیاری از گردنه‌ها و مصایب و مشکلات، عبور کرده است و ما به‌خوبی دوره پیروزی انقلاب اسلامی، سازماندهی کشور و دفاع و تثبیت انقلاب، یعنی مشکل‌ترین و سرنوشت‌سازترین دوره‌ها را پشت سر گذاشته‌ایم. طبیعی است که انقلاب اهدافی دارد و می‌بایستی این اهداف را تا لحظات آخر تعقیب کند و بدون تحقق این اهداف، نمی‌توان گفت که انقلاب به (Äپیروزی کامل دست یافته است. یکی از اهداف انقلاب اسلامی، رسیدن ندای اسلام به‌گوش مردم حقیقت‌جوی جهان بوده که هم‌اکنون عملی شده است. در جهان، مردم بسیاری اعم از دوست و دشمن، در انتظار شنیدن حرفی از ایران هستند و اکنون دیگرکسی تبلیغات گذشته استکباری را باور نمی‌کند و بسیاری از گفته‌ها که به‌مردم و انقلاب ما می‌گفتند، زمینه و تأثیر زیادی ندارد. در گذشته دنیا، اسلام را به‌عنوان مکتبی مدیر و مدبر فراموش کرده بود و بحث‌ها تاریخی بود و عمدتاً این بود که در گذشته حرکتی مترقی و یا ارتجاعی وجود داشته است، اما این مسأله که آینده جهان را اسلام برعهده گیرد، جدی نمی‌گرفتند و در دوران مبارزه ما، بسیاری متفکرین، می‌خواستند پلی میان اسلام و دیگر مکاتب و بخصوص مارکسیسم بزنند، اما امروز اسلام به‌عنوان مکتب و راه اصیل مطرح است که طریقی را برای زندگی و جهان ارایه می‌دهد. یکی از کارهای انجام نشده و ناتمام ما، مسأله سازندگی کشور است که می‌بایستی پاسخگوی نیاز مادی جوامع اسلامی و نیازهای روز جهان باشد و ما با همین مکتب و قرآن و مبانی فقهی خود می‌توانیم نیاز اساسی بشریت را پاسخگو باشیم.» متن کامل این سخنرانی در بخش ضمایم همین کتاب درج شده است.