خاطرات
  • صفحه اصلی
  • خاطرات
  • خاطرات روزانه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی؛ سال 1370؛ کتاب سازندگی و شکوفایی

خاطرات روزانه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی؛ سال 1370؛ کتاب سازندگی و شکوفایی

  • چهارشنبه ۹ بهمن ۱۳۷۰

چهارشنبه 9 بهمن |  23 رجب 1412 29 ژانویه 1992

 

ساعت هشت و نیم صبح، برای شرکت در کنفرانس اندیشمندان، به هتل استقلال رفتیم. بعد از تلاوت قرآن و اجرای سرود و خیرمقدم آقای [احمد] جنتی، [رئیس

سازمان تبلیغات اسلامی]، سخنرانی افتتاحیه را انجام دادم.[1]

ساعت ده ونیم به دفترم رسیدم. کارها انجام شد. [آقای گلاوس کینکل]، وزیر دادگستری آلمان آمد. خواستار کمک به آزادی گروگانهای آلمان در لبنان شد. گفتم باید وعدهای به خانواده حمادی که برای آزادی زندانیان‌شان امیدوارشان کند، داده شود. از آلمان به خاطر عدم اجرای تعهدش درخصوص نیروگاه بوشهر و شیمی ـ کشاورز و عدم جواب در مورد زندانیان ایرانی در آلمان انتقاد کردم. عصر هیئت دولت و شب جامعه روحانیت مبارز جلسه داشت.

 

 

[1] - در بخشی از این سخنرانی آمده است: «جمهوری اسلامی ایران، به‌ عنوان کانون و قلب جهان اسلام، با رعایت اصول و مقررات بین‌المللی، آماده حمایت و پشتیبانی از تمامی نهضت‌ها و جنبش‌های اسلامی در سراسر جهان است. همچنین اندیشه‌های امام، می‌تواند همچون مشعلی فراراه امت اسلامی قرار گیرد. شرایط حاضر جهانی، به‌ویژه جهان اسلام، ما را ملزم می‌کند که راه حرکت امت اسلامی را براساس آموخته‌ها و راهنمایی‌های حکیمانه امام خمینی (ره) روشن‌تر کنیم و انتظار ما از شما علما و متفکران بزرگواری که در این اجتماع شرکت کرده‌اید، این است که با دقت، شرایط روز را مورد نقد و بررسی قرار داده و رهنمودهای مناسبی برای دنیای اسلام و امت اسلام عرضه کنید. روشن است که شرایط برای امت اسلامی، بسیار تاریخی و استثنایی است. تا آنجایی که بنده از تاریخ اسلام آگاه هستم، چنین شرایطی سابقه وجودی نداشته است. اوضاع حاکم بر امت اسلامی، بسیار حساس و از نفحات الهی است. براین اساس بر امت اسلامی است که از این فرصت استفاده کند. مارکسیسم با آن همه هیاهو، هیمنه و جلال و جبروت، فرو ریخت و کاخی که در آمال و آرزوهای محرومین و مستضعفین و قشر جوان جوامع ساخته شده بود، منهدم شد. در پی بروز چنین وضعیتی و در حالی که جهان یک نمونه عظیم به‌عنوان انقلاب اسلامی در بطن خود دارد، برخی ناظران و متفکران مسایل جهانی، سئوالی مبنی بر اینکه آیا اسلام به‌عنوان یک راه، مکتب و نظام، می‌تواند جوابگوی نیازهای جامعه امروزی باشد یا خیر، مطرح می‌کنند. به نظر من مهم‌ترین و داغ‌ترین بحثی که الان در دنیا مطرح است، این است که آیا ایدئولوژی و آرمان، می‌تواند مبنای حکومت باشد و یا خیر؟ طبیعی است که دنیای استکبار مخالف این مسأله باشد که یک ایدئولوژی، بتواند به‌عنوان نظام سیستم، جامعه را اداره کند؛ ولی ما نقطه مقابل این نظر را داریم. هرچند برخی در تلاش‌اند که جریان لاییک را مطرح کرده و از حکومت بدون ایدئولوژی و فاقد آرمان سخن به‌میان آورند، ولی ما عقیده داریم که اداره و مدیریت نظام بدون آرمان و ایدئولوژی، مقدور و عملی نیست. شرایط جهانی به‌گونه‌ای است که باید اسلام را به‌عنوان یک ایدئولوژی و مکتب که می‌تواند امور جوامع را هدایت کند، به‌جهان عرضه کنیم. ما وارث دریا و اقیانوس بیکران از معارفی هستیم که براساس فطرت انسانی تنظیم و در اختیار ما قرار گرفته است. شرایط طوری است که از جمهوری اسلامی ایران، می‌توانیم به‌عنوان یک تجربه موفق که مدیریت اسلامی در آن اعمال می‌شود، سود جسته و به‌امت اسلامی عرضه کنیم. ما از کلام، عمل و سیاست‌های دوران مبارزه و مدیریت نظام اسلامی امام راحل‌مان، می‌توانیم در این کنفرانس بهره گرفته و آن را به جهان عرضه کنیم.» رجوع‌کنید ← کتاب «هاشمی‌رفسنجانی، سخنرانی‌های‌سال 1370»، دفتر نشر معارف انقلاب، 1392.

q