خاطرات روزانه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی؛ سال 1370؛ کتاب سازندگی و شکوفایی
جمعه 20 دی | 4 رجب 1412 10 ژانویه 1992
پیش از ظهر در خانه برای خطبه‌ها مطالعه می‌کردم. گزارش‌ها را آوردند. برای اقامه‌جمعه به دانشگاه تهران رفتم.[1] ظهر بچه‌ها همه جمع بودند. عصر و شب با برنامه‌های تلویزیون مشغول بودم.
[1] - در خطبه اول، ادامه بحث «اسلام برنامه زندگی» با موضوع «نظم» دنبال شد. در این خطبه، آقای هاشمی بر ضرورت نظم در امور تاکید کرد و مبانی عقیدتی آن را بیان کرد. در خطبه دوم، تحلیلی در خصوص اهمیت قیام مردم قم در نوزده دی‌ماه 1356، به نمازگزاران ارایه شد و در خصوص اهمیت سفر رهبر معظم انقلاب به شهر مقدس قم و شخصیت حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، مطالبی بیان گردید. ایشان در ادامه خطبه، با ذکر ضرورت توجه به بیماران کلیوی، از مردم خواست به این بیماران کمک کنند. همچنین در پایان خطبه دوم، تحلیلی در مورد شرایط منطقه ای و موضوع صلح خاورمیانه ارایه شد. در بخشی از خطبه اول آمده است: «در محیط های انقلابی، معمولاً بی توجهی به مدیریت، یک نوع روحیه انقلابی را نشان می دهد، در صورتی که این درست ضداسلامی است. ولایت یک مقوله وسیعی است؛ از ولی فقیه شروع می شود و تمام کسانی که در نظام حق اسلامی، به‌حق جایگاهی را به دست آورده‌اند، رشحه‌ای از ولایت را دارند و اگر فرد صالح است، باید از او اطاعت کرد. اگر ناصالح است، باید عزلش کرد. این معنا ندارد، اگر کسی مدیر باشد و کسانی که با او کار می کنند، خیال کنند برخورد با او هم یک نوع کار مثبت و انقلابی است؛ بله انتقاد باید باشد و مدیرانی که اشکالاتی دارند، خیلی صریح و روشن با آنها برخورد شود، اما کارشکنی و چوب لای چرخ مدیریت گذاشتن، هم ضداسلامی و هم ضد انقلابی است و روشی است که خداوند و قرآن، این‌طور چیزی را نمی پسندد. انجمن‌های اسلامی در ادارات، باید نمونة نظم باشند. هیچ وقت نباید فکر کنند، تضعیف مدیریت یک حُسن است؛ بلکه می تواند ضد مصلحت عمومی باشد. بدون نظم و انضباط، جامعه نمی‌تواند (Äدر مسیر درستی حرکت کند و مصالح مردم تثبیت نمی شود، بلکه از بین می‌رود.» رجوع‌کنید ← کتاب «هاشمی‌رفسنجانی، خطبه‌های نمازجمعه سال 1370»، دفتر نشر معارف انقلاب، 1392.