خاطرات روزانه آیتالله هاشمی رفسنجانی؛ سال 1370؛ کتاب سازندگی و شکوفایی
سه شنبه 28 آبان | 11 جمادی الاول 1412 19 نوامبر 1991
تا ساعت نُه و نیم صبح در منزل ماندم و سپس برای شرکت در کنفرانس آنکتاد، همراه خانواده به محل [سالن همایش های] صداوسیما رفتیم. در آنجا آقای [عبدالحسین] وهاجی توضیحات داد و سپس هیئت رئیسه برای استقبال از من به اتاق آمدند و با هم به سالن اجلاس رفتیم.
وزیر کوبایی، رئیس سابق آنکتاد، خیرمقدم گفت و من سخنرانی افتتاحیه را انجام دادم[1]؛ برخلاف عادت، از روی نوشته خواندم؛ برایم مشکل بود، ولی روی هم رفته، مطمئنتر از سخنرانی بدون نوشته است که در اینگونه اجتماعات ایراد میشود.
سپس بیست دقیقهای نشستم و به سخنان دبیر اجلاس و رئیس گوش دادم. برای بدرقه من تنفس دادند. از قسمتهای مختلف سالنها بازدید کردم. خیلی خوب و مجهز و جالب است. سپس از محل سالنهای کنفرانس در دست ساختمان، در زیرزمین همین ساختمان بازدید کردم؛ هنوز خیلی کار دارد.
ظهر به دفترم رسیدم. نماز و کارهای دفتر و ناهار و استراحت انجام شد. عصر عفت و محسن آمدند. عفت که به بازار رفته بود، از فراوانی اجناس و شلوغی بازار گفت. محسن گزارش تحقیقات بازرسی برای حل مشکل سیمان را آورد.
یکی از اعضای دادستانی انقلاب آمد. از خطبازی در وزارت اطلاعات توسط بعضی از عناصر گفت. آقای [عبدالله] نظری از علمای مازندران آمد. اظهار وفاداری و علاقهمندی به دولت کرد و در جهت اصلاح امور و تعدیل در وزارت کشور پیشنهاد داد.
شب شورای عالی انقلاب فرهنگی جلسه داشت. در این جلسه آیین نامه تشکلهای اسلامی در دانشگاهها تکمیل شد و بحث درباره انتقال دانشگاه تهران به خارج از شهر ناتمام ماند و [انتصاب] رئیس دانشگاه تربیت مدرس به تصویب رسید.
سرشام دکتر ولایتی، گزارش سفر به یونان را داد و گفت لیبی از ایران به خاطر کمک به آزادی گروگانهای غربی، بدون استفاده از آن، برای کم کردن فشار بر لیبی، گله دارد. درباره سفر به سودان و عربستان سعودی مشورت کرد.
[1] - متن کامل این سخنرانی در بخش ضمایم همین کتاب چاپ شده است. در بخشی از سخنرانی آمده است: «مطرح شدن نظم نوین جهانی و سعی در پیاده کردن آن، توجه جدی کشورهای در حال توسعه را اقتضا میکند. نظم نوین (Äجهانی باید نویدبخش پایان واقعی جنگ سرد، کاهش رقابتهای تسلیحاتی، خلع سلاح جهانی، همکاریهای واقعی شمال و جنوب، قطع روند غارت و استعمار ملل عقب نگهداشته شده، توجه بهارزشهای فرهنگی و اجتماعی کشورها و کاهش فاصله فزاینده بین کشورهای صنعتی و در حال توسعه باشد و موجبات رشد و توسعه اقتصادی-اجتماعی و سیاسی کشورهای در حال توسعه را فراهم آورد و سبب ارتقاء موقعیت آنها در عرصه اقتصاد جهانی گردد و مشوق تلاش بیشتر آنها برای دستیابی به توسعه اقتصادی - اجتماعی- صلح و امنیت جهانی باشد. موفقیت نظام نوین جهانی در گرو تضمین توسعه اجتماعی و سیاسی - اقتصادی کشورهای در حال توسعه است. این نظم باید براساس منشور ملل متحد و اصول عدالت، صلحدوستی، برابری، احترام متقابل، استقلال و تمامیت ارضی کشورها و امنیت آنها استوار باشد. آنکتاد و هسته اصلی و متحد آن یعنی گروه 77 میتواند بهعنوان مجمعی مفید و مؤثر برای انجام مذاکرات شمال - جنوب باقی بمانند و در همین راستا تقویت گردند. همکاری همه جانبه، انعطاف پذیری و قابلیت انطباق سازمانی و محتوایی انکتاد در سازگاری و پاسخدهی بهتحولات اخیر سیاسی - اقتصادی جهان بسیار ضروری بهنظر میرسد. لازمه این امر رسیدن به یک درک و برداشت واحد از مسایل و آثار و تبعات اقتصاد جهانی و تلاش در پیدا کردن راه حلهای اجرایی مشخص میباشد که امیدوارم این اجلاس بهخوبی از عهده این مهم برآید.»