خاطرات روزانه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی؛ سال 1370؛ کتاب سازندگی و شکوفایی
پنج شنبه 9 آبان | 22 ربیع الثانی 1412 31 اکتبر 1991
اخبار کنفرانس مادرید در صدر است. دیروز مذاکرات کلی بوده، در حد سخنرانی‌های آمریکا و شوروی و اسپانیا و نوعی توجه به خواسته‌های اسراییل در اظهارات بوش که اعراب را نگران کرده است.
تا ساعت نُه صبح کارها را انجام دادم. [آقای غلامرضا آقازاده]، وزیر نفت گزارش امور نفت را داد و از فراوانی طرح‌های عمرانی و همچنین از نیازهای ریالی و مصالح گفت. به خاطر پرداختن به میهمانان چینی، برنامه مجمع تشخیص مصلحت را لغو کردیم.
ساعت ده صبح، رئیس‌جمهور چین و همراهان به دفتر آمدند. ابتدا جلسه خصوصی داشتیم، ولی صحبت‌های معمولی بود. سپس جلسه مذاکرات رسمی درباره روابط دو جانبه بود که درباره مسائل آسیا و منطقه‌ای و جهانی و سوءاستفاده آمریکا از خلاء رقیب پرقدرت صحبت شد. تا نصف مذاکرات، از روی نوشته حرف می‌زد و خشک و معمولی بود. بعداً که با سئوالات من مواجه شد، دیگر نوشته نداشت و بهتر شد.
دو ساعت طول مذاکرات بود و جالب اینکه با ضعف [بدنی] و کبرسن- 85 سال- به خوبی تحمل کرد. بعد از جلسه، دکتر ولایتی و [محمود] واعظی آمدند و برنامه تحرک معارضان عراقی را توضیح دادند. آقای [منصور] رضوی [دبیرکل سازمان امور اداری و استخدامی] آمد و مشکلات خانوادگی‌اش را مطرح کرد.
عصر برای حضور در مراسم ملاقات رئیس‌جمهور چین، به دفتر رهبری رفتیم؛ آمدند ولی ننشستند، زیرا صندلی نبود و می‌بایست روی زمین می‌نشستند. چون پیر است و چاق، نمی‌توانست بنشیند؛ آن‌ها عادت به نشستن روی زمین ندارند. چند دقیقه سرپا مذاکره کردند و رفتند؛ خوب نشد. با اینکه قبلاً تذکر داده بودیم که فکری برای صندلی بشود.
به دفترم برگشتم. آقایان [محمود] واعظی و [احمد] وحیدی آمدند. گفتند اسراییل گفته قبل از روشن شدن وضع خلبان مفقودش، هیچ لبنانی را در مقابل گروگان‌های غربی آزاد نمی‌کند و کار دبیرکل [سازمان ملل] به مشکل برخورد کرده است. قرار شد بررسی کنند و راه‌های دیگری برای حل مشکل گروگان‌ها پیدا شود یا امتیازات دیگری برای لبنانی‌ها در نظر بگیرند.
شب به مهمان‌سرای سعدآباد رفتیم. با مهمانان چینی شام خوردیم و مذاکره کردیم. ساعت نُه شب به خانه آمدم.