خاطرات روزانه آیتالله هاشمی رفسنجانی؛ سال 1370؛ کتاب سازندگی و شکوفایی
سه شنبه 30 مهر | 13 ربیع الثانی 1412 22 اکتبر 1991
[آقای عبدالعلی توکلی]، سفیر جدیدمان در تانزانیا برای خداحافظی و مشورت آمد؛ قبلاً در سومالی بود. گفت [محمد] زیاد باره[1]، رئیسجمهور قبلی سومالی که اخیراً با شورش مواجه شد و فرار کرد، در دهکدهای در مرز سومالی با کنیا، با نیروی کوچکی مستقر است. درباره کیفیت وصول طلبمان از کنیا توصیههایی نمودم. آقای [مهدی] صفری، سفیرمان در اتریش برای خداحافظی و مشورت آمد و گزارش اطلاعات از روابط با آلمان داد.
آقای [محمدرضا] البرزی، سفیر جدیدمان در سوییس آمد. درخصوص نحوه برخورد با مذاکرات احتمالی در سوییس با نمایندگان و فرستادگان احتمالی آمریکا نظر خواست و از مشکلات وجود امکانات عملیاتی اطلاعات و سپاه در نمایندگیها گفت. اجازه دادم که بیرون ببرند و در مورد پیدا کردن حسابهای احتمالی سران رژیم گذشته در بانکهای سوییس توصیه کردم.
آقایان [محمود] واعظی و [سیدکمال] خرازی آمدند. در مورد سناریوی مبادله گروگانها با اسرای لبنانی در اسراییل که توسط دبیرکل سازمان ملل ارایه شده است، صحبت شد؛ قبول کردم. متن پیشنهادیِ نامه من به آقای [فرانسوا] میتران، [رئیسجمهور فرانسه] را آوردند؛ قرار است آقای واعظی ببرد[2].
معاونان وزارت اطلاعات آمدند و گزارش حادثه آتشسوزی در بازار تهران را دادند. دو نفر بازداشتی اعتراف کردهاند که در تابستان گذشته، انبار یک یهودی را آتش زدهاند که بهجای دیگر سرایت کرده و در سرای امیر، فرش فروشیها و پارچهفروشی را گرفته است.
عصر آقای [محسن] نوربخش آمد. گزارش سفر به تایلند و توافق با بانکجهانی را داد و از موفقیت برنامههای اقتصادی گفت؛ در رسانههای اقتصاد جهانی بهعنوان یکی از چهار وزیر اقتصاد موفق سال قبل معرفی شده است. شورایعالی انقلاب فرهنگی جلسه داشت. پیشنهاد شد که مدارس غیر انتفاعی، معاف از پرداخت مالیات باشند.
شرکت کنندگان در کنفرانس حمایت از انقلاب فلسطین، میهمان بودند. به هتل آزادی رفتم. شام صرف شد. به خانه آمدم.
[1] - محمد زیادباره (۱۹۱۹ - ۱۹۹۵) از ۲۱ اکتبر ۱۹۶۹ تا ۲۶ ژانویه ۱۹۹۱ رییسجمهور دمکراتیک سومالی بود که نهایتاً در ائتلاف با گروه های نظامی اپوزیسیون برکنار شد.
[2] - در بخشی از این نامه آمده است: «با توجه به مکالمات و تبادل نظرهای ارزشمندی که در گذشته و در شرایط بسیار بحرانی منطقه با یکدیگر داشتهایم، تحولات کنونی جهان و شرایط جدیدی که در حال شکل گرفتن است، بر اهمیت استمرار این تماسها و آگاهی از نقطه نظرات یکدیگر میافزاید. همچنانکه در مناسبتهای مختلف مورد تأکید قرار گرفته است، توسعه روابط و همکاری نزدیک با جمهوری فرانسه از سیاستهای تعیین شده جمهوری اسلامی ایران بوده و ما در این مورد بسیار جدی میباشیم. حوادث اخیر که موجب شگفتی اینجانب گردید متأسفانه سایه سنگین خود را بر روابط میان دو کشور افکند. علیرغم آنکه موضوع برای جمهوری اسلامی ایران روشن بود برای حفظ روابط از خود خویشتنداری کامل نشان داده، سکوت نمودیم و بر این باور بودیم که حقیقت برای دولت فرانسه نیز آشکار خواهد شد. اگرچه انتظار میرفت مسئولین محترم ذیربط فرانسوی در جهت آرام نمودن اوضاع برخورد مناسبتری میداشتند. بهنظر میرسد دستهای نیرومندی در کار است تا در روابطی که با حُسننیت و تلاش فراوان طرفین بنا شده است اخلال نمایند. تردیدی نیست همکاریهای نزدیک و متفاهم دو کشور تنها در جهت تأمین منافع حیاتی طرفین خلاصه نشده بلکه اثرات بسیار تعیین کنندهای در منطقه در سطح بینالمللی از خود بهجا خواهد گذاشت. اینجانب انتظار دارم که در سفر جناب آقای واعظی به پاریس با توصیههای جنابعالی و مسئولین ذیربط مشخص گردد که چه عواملی برای اختلال و جلوگیری از بسط روابط دو کشور تجهیز گردیدهاند تا در پرتو آن روابط میان دو کشور حفظ و تقویت گردد.» رجوعکنید ← کتاب «هاشمیرفسنجانی، پیامهای سال 1370»، دفتر نشر معارف انقلاب، 1392