خاطرات روزانه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی؛ سال 1370؛ کتاب سازندگی و شکوفایی
چهارشنبه 24 مهر | 7 ربیع الثانی 1412 16 اکتبر 1991
بعد از نماز برای انجام کارها و شنیدن اخبار به دفترم رفتم و برای صبحانه برگشتم. اعضای شوراهای اسلامی کار آمدند. آقای [علیرضا] محجوب گزارش داد و از حمایت‌های من برای تصویب قانون کار و دادن سهام به کارگران تشکر کرد. صحبت مفصلی نمودم.[1]
آقای [حمید] میرزاده برای امور ارزی و بازسازی آمد. آقای دکتر [علیرضا] مرندی آمد؛ از وزارت بهداشت و آقایان دکتر [ایرج] فاضل و دکتر [رضا] ملک‌زاده انتقاد داشت. [آقای فرانسیسکو فرناندز اوردینز]، وزیر امورخارجه اسپانیا آمد. گفت جامعه اروپا تصمیم دارد همکاری با ایران را عمق ببخشد.
راجع به اوضاع عراق و شوروی و یوگسلاوی مذاکره شد؛ گفت یوگسلاوی
دیگر به صورت قبلی نخواهد ماند و اروپا بنا دارد، برای حل اموری که نمی‌شود با ناتو [= سازمان آتلانتیک شمالی] با آن برخورد کرد، یک نیروی نظامی اروپایی تشکیل دهد و این نیرو، مکمل ناتو خواهد بود.
ناهار همه بچه‌ها به جز یاسر و محسن در نهاد بودند. عصر دولت جلسه داشت. اکثر وزیران معتقدند که وزارت تعاون مفید نیست و باید لغو شود. دستور دادم که وزرا در قلمرو خود، با حضور و شرکت خود نماز را بیشتر ترویج کنند. تا ساعت هفت و نیم شب در دفترم کار کردم و به خانه آمدم.
[1] - آقای هاشمی در دیدار با نمایندگان شوراهای اسلامی کارگران، با قدردانی از کارگران مسلمان و زحمتکش و دلسوز که در شرایط دشوار، همواره حامی انقلاب اسلامی بوده‌اند، اظهار داشت: «برای مسئولین کشور، قشر کارگر یکی از اقشاری است که همواره مورد توجه هستند. عمده‌ترین بخش جامعه را نیروی کار تشکیل می‌دهد و توجه به‌حقوق و خواسته‌های کارگران لازم است. یکی از هدف‌های عمده انقلاب اسلامی، احقاق حقوق اقشار محروم و مستضعف جامعه است. البته این مسأله جزو ثابت‌ترین شعارهای انقلاب‌های دنیا با دیدگاه‌های مختلف است و هرقدر انقلاب اصیل‌تر باشد موضع آن در این خصوص قوی‌تر است. کارگران ما از نظر پایبندی به‌اسلام، بزرگترین طبقه را تشکیل می‌دهند و با فطرت اسلامی زندگی می‌کنند که این یک نقطه مثبت در تاریخ ماست. کارگران ما از آنجا که انقلاب را از خود می‌دانستند در حد توان کارخانجات را حفظ کردند و آنها را سر پا نگه داشتند. این طبقه زحمتکش همچنین نقش عمده‌ای در تأمین نیروهای رزمنده جبهه‌ها داشتند و علیرغم ناتوانی مالی کمک‌هایی را به جبهه ارسال می‌کردند که از نظر معنوی بسیار ارزشمند بود و نقش سازنده‌ای در جامعه داشت.» ایشان کارگران را به تولید مطلوب در مقطع حساس کنونی توصیه کرد و افزود: «اگر تولید نباشد، هیچ‌کس به حق خود نمی‌رسد. عدم تولید و کمبود باعث ایجاد بازار سیاه، احتکار و فعالیت دلالان و فقر عمومی می‌شود.» رجوع‌کنید ← کتاب «هاشمی‌رفسنجانی، سخنرانی‌های سال 1370»، دفتر نشر معارف انقلاب، 1392