خاطرات روزانه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی؛ سال 1370؛ کتاب سازندگی و شکوفایی
یکشنبه 31 شهریور | 12 ربیع‌الاول 1412 22 سپتامبر 1991
امروز ساعت‌ها یک ساعت به عقب کشیده شد. ساعت هفت صبح به دفترم رفتم و تا هشت‌ونیم کار کردم. سپس برای شرکت در مراسم رژه نیروهای مسلح به میدان آزادی رفتم. برایشان صحبت کردم[1] و رژه را تحویل گرفتم. سپاه مسئول اداره رژه بود؛ در گذشته معمولاً ارتش مسئول بود. اخیراً قرار گذاشته‌اند نوبتی باشد. وضع پازدن سپاهی‌ها بهتر از گذشته شده است.
به دفترم برگشتم. آقای رئیس‌زاده از روابط عمومی مجلس آمد. تحلیلی از اوضاع ارایه داد و خواست مانع حذف رادیکال‌ها از سوی شورای نگهبان در انتخابات شوم. گفتم تلاش خواهیم کرد؛ و نیز خواست از مرجعیت آقای منتظری حمایت شود.
محسن آمد گزارش سفر به رفسنجان و نوق را داد. حال حاجیه والده را خوب ولی زندگی‌شان را مشکل و تنها و بی‌کمک توصیف کرد و پیشنهاد کمک داشت. گفتم ایشان به همین وضع راضی‌اند و نیازی به کمک نمی‌بینند.
عصر در جلسه هیئت دولت شرکت کردم. درباره عملکرد برنامه و امور جاری صحبت شد. شب میهمان آیت‌الله خامنه‌ای بودم. درباره مسائل سپاه، نیروی قدس، بودجه ارتش و سپاه، خرید تسلیحات، نمازجمعه، دانشگاه‌ها، ادارات، سیاست خارجی، جراید افراطی‌ها و روحانیت و مرجعیت مذاکره کردیم.
[1] - در بخشی از این سخنرانی آمده است: «توجه به این مقطع تاریخی برای ما یک ضرورت است و ارزیابی آنچه که گذشت، برای آنچه که باید بشود، می‌تواند درس خوبی به‌ما و دیگران بدهد. نمونه این مقطع از تاریخ را در جنگ‌های گذشته دنیا نمی‌توان پیدا کرد. جنگ‌های وسیع‌تر و عمیق‌تر در تاریخ فراوان هستند، اما ویژگی این جنگ، نوع تجاوز دشمن و نحوه دفاع ما قابل توجه است. این ملت در اوایل پیروزی انقلاب و در شروع حرکت سازماندهی خود با بدترین تجاوز مواجه شد. ما انتظار داشتیم بعد از پیروزی انقلاب، همسایه ما دست به‌دست ما بدهد و برای احقاق حق مسلمانان و به‌خصوص فلسطین، با هم حرکت کنیم. دشمن متجاوز، با یک کار جاهلانه و تجاوزگرانه و بُلهوسانه، خسارات سنگینی را برای مردم دو کشور در منطقه بجا گذاشت. ما یک هزار میلیارد دلار خسارت دیدیم و بار سنگین این همه خسارت را باید نسل‌های آینده بردوش بکشند. در این جنگ نابرابر، چه نیروهای شریف و مخلصی که به‌خون نغلطیدند و چه جوان‌های برومندی که از صحبت و سلامت محروم شدند و انسان‌هایی که رنج و خسارت‌های فراوانی را تحمل کردند. به‌هرحال این مقطع آموزنده تاریخ، شایسته این است که ملت ما در هفته دفاع مقدس یک بار دیگر خاطرات گذشته را مرور کند. زیرا در این قطعه تاریخ از لحاظ نشان دادن روح شهامت، استقامت و دلاوری مردان مجاهد ما، مانند قطعه‌ای برلیان، در تاریخ ما می‌درخشد و ما در کل تاریخ ایران، چنین قطعه پرافتخاری را نمی‌توانیم پیدا کنیم.» رجوع‌کنید ← کتاب «هاشمی‌رفسنجانی، سخنرانی‌های‌سال 1370»، دفتر نشر معارف انقلاب، 1392.